Daniel (Kuzniecow) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel

Siemion Kuzniecow
Biskup oriczewski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1980 Czernaja Chołunica
Biskup oriczewski
Okres sprawowania	od 2022
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia wiacka
Śluby zakonne	20 kwietnia 2008
Diakonat	12 lipca 2001
Prezbiterat	2 sierpnia 2001
Nominacja biskupia	4 października 2012
Chirotonia biskupia	23 grudnia 2012
Multimedia w Wikimedia Commons

Daniel, imię świeckie Siemion Olegowicz Kuzniecow (ur. 16 lutego 1980 w Czernej Chołunicy) – rosyjski biskup prawosławny.

Pochodzi z rodziny robotniczej. W 2001 ukończył seminarium duchowne w Saratowie. W roku ukończenia nauki, 12 lipca, przyjął święcenia diakońskie z rąk arcybiskupa saratowskiego i wolskiego Aleksandra. Służył jako diakon w cerkwi Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” w Saratowie oraz jako asystent rektora ds. wychowawczych w seminarium w Saratowie. 2 sierpnia 2001 arcybiskup saratowski Aleksander wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy w soborze Zstąpienia Ducha Świętego w Saratowie^[1]. W kwietniu 2002 przeszedł do służby duszpasterskiej w eparchii wiackiej, w parafii św. Aleksandra Newskiego w Omutnińsku. W lutym 2005 został jej proboszczem, a w lipcu – dziekanem dekanatu omutnińskiego. Od kwietnia 2006 do czerwca 2009 był proboszczem parafii przy soborze Trójcy Świętej w Omutnińsku^[1].

20 kwietnia 2008 złożył wieczyste śluby mnisze w Tryfonowskim Monasterze Zaśnięcia Matki Bożej w Kirowie przed jego namiestnikiem, igumenem Hiobem, przyjmując imię Daniel na cześć św. Daniela Perejasławskiego. Od czerwca 2009 do 2012 służył w katedralnym soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Kirowie (część kompleksu Monasteru Tryfonowskiego). W 2009 rozpoczął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej^[1]. Od października 2009 do marca 2010 był prorektorem szkoły duchownej w Kirowie, do sierpnia 2011 był jej rektorem, a do 2012 – prorektorem ds. wychowawczych i gospodarczych. W 2010 otrzymał godność igumena^[1].

4 października 2012 otrzymał nominację na biskupa urżumskiego, pierwszego ordynariusza nowo powołanej eparchii. W związku z tym otrzymał w tym samym miesiącu godność archimandryty^[1]. Jego chirotonia biskupia odbyła się 23 grudnia 2012 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Królewcu z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, wiackiego i słobodzkiego Marka, biskupów bałtijskiego Serafina, sołniecznogorskiego Sergiusza oraz jarańskiego i łuskiego Paisjusza^[2]. W 2014 został przeniesiony na katedrę biszkecką i kirgiską^[3].

W 2022 r. został przeniesiony do eparchii wiackiej jako jej biskup pomocniczy z tytułem biskupa oriczewskiego^[4].