Eutymiusz (Moisiejew) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eutymiusz
Евфимий
Dmitrij Aleksandrowicz Moisiejew
Дмитрий Александрович Моисеев
Biskup łuchowicki
ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1972
Kaliningrad, obwód moskiewski, RFSRR

Biskup łuchowicki, wikariusz patriarszy
Okres sprawowania

od 2022

Namiestnik Monasteru Wysoko-Pietrowskiego
Okres sprawowania

od 2021

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia moskiewska miejska

Śluby zakonne

4 kwietnia 2001

Diakonat

12 kwietnia 2001

Prezbiterat

4 grudnia 2003

Nominacja biskupia

29 grudnia 2021

Chirotonia biskupia

20 marca 2022

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 marca 2022

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Chrystusa Zbawiciela

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Paweł (Ponomariow), Dionizy (Porubaj), Aleksy (Kutiepow), Jan (Popow), Eugeniusz (Rieszetnikow), Teognost (Guzikow), Paramon (Gołubka), Sawa (Tutunow)

Eutymiusz, imię świeckie Dmitrij Aleksandrowicz Moisiejew (ur. 30 sierpnia 1972 w Kaliningradzie, obwód moskiewski) – rosyjski biskup prawosławny[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 r. ukończył studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Moskiewskiego, w 1997 r. – seminarium duchowne w Moskwie, a w 2001 r. – Moskiewską Akademię Duchowną (edukację uzupełniał na Uniwersytecie w Bernie). 4 kwietnia 2001 r. złożył wieczyste śluby mnisze. 12 kwietnia tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona[1].

Od 2001 r. był wykładowcą języka niemieckiego w seminarium duchownym w Moskwie. Jednocześnie pełnił obowiązki referenta rektora Moskiewskiej Akademii Duchownej oraz kierował działem wydawniczym Komitetu Naukowego tejże uczelni. 2 czerwca 2002 r. otrzymał stopień kandydata nauk teologicznych na podstawie dysertacji Działalność misjonarska św. Bonifacego, oświeciciela narodów germańskich. 4 grudnia 2003 r. został wyświęcony na hieromnicha. W 2010 r. otrzymał godność ihumena. W latach 2010–2014 był wiceprzewodniczącym Rady Wydawniczej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 2014 r. został rektorem, a w 2015 r. pierwszym prorektorem seminarium duchownego w Kazaniu, gdzie zorganizował szkołę dyrygentów cerkiewnych. W 2019 r. objął stanowisko rektora seminarium duchownego w Tule[1].

Postanowieniem Świętego Synodu z 29 grudnia 2021 r. przeniesiony do Moskwy, gdzie został namiestnikiem stauropigialnego Monasteru Wysoko-Pietrowskiego, członkiem Wyższej Rady Cerkiewnej Patriarchatu Moskiewskiego oraz przewodniczącym Synodalnego Oddziału Misyjnego i Prawosławnego Towarzystwa Misyjnego. Tego samego dnia otrzymał nominację na biskupa łuchowickiego, wikariusza patriarchy moskiewskiego i całej Rusi. 25 lutego 2022 r. został podniesiony do godności archimandryty. Jego chirotonia biskupia odbyła się 20 marca 2022 r. w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie, pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]