Ambroży (Munteanu) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ambroży
Witalij Munteanu
Biskup bogorodzki
Ilustracja
Kraj działania

Francja
Włochy

Data i miejsce urodzenia

25 października 1973
Taksobeń, Mołdawska SRR

Biskup nieftiekamski i oktiabrski
Okres sprawowania

2017–2019

Biskup bogorodzki
Okres sprawowania

od 2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia chersoneska

Śluby zakonne

8 kwietnia 1993

Diakonat

2 maja 1994

Prezbiterat

28 listopada 1996

Nominacja biskupia

27 grudnia 2011

Chirotonia biskupia

4 lutego 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 lutego 2012

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Chrystusa Zbawiciela

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Juwenaliusz (Pojarkow), Wincenty (Morar), Warsonofiusz (Sudakow), Hilarion (Alfiejew), Nikon (Wasiukow), Arseniusz (Jepifanow), Eugeniusz (Rieszetnikow), Teognost (Guzikow), Nikon (Mironow), Tichon (Niedosiekin), Roman (Gawriłow), Sergiusz (Czaszyn), Nikodem (Vulpe), Sawa (Michiejew), Mikołaj (Subbotin), Nifon (Sajkali), Antoni (Pantelić)

Ambroży, imię świeckie Witalij Munteanu (ur. 25 października 1973 w Taksobniu) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 rozpoczął studia dziennikarskie, jednak jeszcze w tym samym roku przerwał je i wstąpił do seminarium duchownego w Kiszyniowie. W 1991 został posłusznikiem w monasterze Nowy Neamt. Wieczyste śluby mnisze złożył 8 kwietnia 1993. 2 maja 1994 przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa benderskiego Wincentego, w tym samym roku ukończył seminarium w Kiszyniowie. Od 1994 do 1999 wykładał liturgikę, ustaw cerkiewny i ascetykę w tejże szkole. Od 1995 był jej prorektorem, a od 1997 do 1999 także inspektorem. 28 listopada 1996 metropolita kiszyniowski i całej Mołdawii Włodzimierz wyświęcił go na hieromnicha. W 1997 otrzymał godność ihumena. W 1996 podjął w trybie zaocznym studia na Moskiewskiej Akademii Duchownej, dyplom uzyskał w 2004 na Kijowskiej Akademii Duchownej[1].

W latach 1998–2002 był rektorem liceum teologicznego w Jedińcach oraz spowiednikiem miejscowej wspólnoty sióstr miłosierdzia. W 2000 otrzymał godność archimandryty. Dwa lata później został przełożonym monasteru Trójcy Świętej we Frumoasie. W 2007 ukończył studia historyczne na Międzynarodowym Niezależnym Uniwersytecie Mołdawii. W 2011 doktoryzował się. W 2011 mianowany przełożonym Monasteru Girżawskiego[1].

27 grudnia 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa nieftiekamskiego i bielebiejewskiego, pierwszego ordynariusza nowo powstałej eparchii nieftiekamskiej. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 4 lutego 2012 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza, taszkenckiego i uzbeckiego Wincentego, sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, wołokamskiego Hilariona, ufimskiego i stierlitamackiego Nikona, arcybiskupów istrińskiego Arseniusza, wieriejskiego Eugeniusza, siergijewsko-posadzkiego Teognosta, byłego biskupa jekaterynburskiego Nikona, widnowskiego Tichona, sierpuchowskiego Romana, sołniecznogorskiego Sergiusza, jedinieckiego i briczańskiego Nikodema, woskriesieńskiego Sawy, birskiego Mikołaja, arcybiskupa filippolskiego Nifona (Patriarchat Antiochii), biskupa morawickiego Antoniego (Serbski Kościół Prawosławny)[2].

W 2017 r., w związku z utworzeniem eparchii birskiej, tytuł hierarchy uległ zmianie na „nieftiekamski i oktiabrski”[1].

30 maja 2019 r. przeniesiony do Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego jako jego wikariusz, z tytułem biskupa bogorodzkiego. Jest duszpasterzem przebywających we Włoszech prawosławnych Mołdawian[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]