Antoni (Prostichin) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	28 grudnia 2015
Miejscowość	Moskwa
Miejsce	Monaster Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej
Konsekrator	Cyryl
Współkonsekratorzy	Warsonofiusz (Sudakow), Rościsław (Diewiatow), Wiktoryn (Kostienkow), Teognost (Guzikow), Ambroży (Jermakow), Nazariusz (Ławrinienko), Sawa (Michiejew), Wiktor (Siergiejew), Tichon (Szewkunow)
Współkonsekrowani biskupi
Teoktyst (Igumnow)	3 czerwca 2018

Antoni
	Aleksiej Prostichin
	Biskup sławgorodzki i kamieński
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	20 października 1976 ; Głazow
	Biskup sarapulski i możgiński
Okres sprawowania	2015–2021
	Biskup sławgorodzki i kamieński
Okres sprawowania	od 2021
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia sławgorodzka
Śluby zakonne	14 kwietnia 2009
Diakonat	2002
Prezbiterat	2003
Nominacja biskupia	24 grudnia 2015
Chirotonia biskupia	28 grudnia 2015
	Multimedia w Wikimedia Commons

Antoni, imię świeckie Aleksiej Wiktorowicz Prostichin (ur. 20 października 1976 w Głazowie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Pochodzi z rodziny robotniczej. Ukończył szkołę duchowną w Wołgogradzie w 1995, po czym wstąpił jako posłusznik do monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w Sauszkinie. W 1996 musiał go opuścić, by odbyć zasadniczą służbę wojskową. W 2002 w soborze św. Aleksandra Newskiego w Iżewsku arcybiskup iżewski i udmurcki Mikołaj wyświęcił go na diakona. W roku następnym ten sam hierarcha udzielił mu święceń kapłańskich, kierując go do służby w cerkwi Przemienienia Pańskiego w Głazowie, cerkwi Opieki Matki Bożej w Siewie oraz cerkwi Trójcy Świętej w Poninie. W 2009 zakończył służbę w eparchii iżewskiej i udmurckiej i zamieszkał w Ławrze św. Aleksandra Newskiego w Petersburgu. Również w tym samym roku ukończył w trybie zaocznym naukę w seminarium duchownym w Moskwie^[1].

14 kwietnia 2009 namiestnik Ławry, archimandryta Nazariusz, przyjął od niego wieczyste śluby mnisze i nadał mu imię zakonne Antoni na cześć świętego mnicha Antoniego Dymskiego. W 2012 w trybie zaocznym rozpoczął studia prawnicze w Instytucie Zewnętrznych Stosunków Gospodarczych, Ekonomii i Prawa w Petersburgu. Trzy lata później, również w trybie zaocznym, ukończył studia na Petersburskiej Akademii Duchownej^[1].

24 grudnia 2015 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa sarapulskiego i możgińskiego. W związku z tym następnego dnia otrzymał godność archimandryty. Na biskupa został wyświęcony 28 grudnia 2015 w monasterze Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej w Moskwie przez patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Cyryla w asyście innych hierarchów^[1]. We wrześniu 2021 r. przeniesiony na katedrę sławgorodzką^[2].