Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego WOP – Wikipedia, wolna encyklopedia

Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego WOP – pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza

Na podstawie zarządzenie org. DWW nr 019/WW z 23 października 1958 sformowano Samodzielną Eskadrę Lotnictwa Rozpoznawczego WOP. Jednostka podlegała Dowództwu WOP w Warszawie. Stacjonowała dwupołożeniowo: na lotnisku w Szczecinie Dąbiu i w Wicku Morskim. Posiadała też dwa lądowiska na Wybrzeżu Bałtyckim. W 1961 roku dowództwo eskadry posiadało kryptonim Wagon.

W 1967 eskadrę podporządkowano Morskiej Brygadzie Okrętów Pogranicza w Gdańsku Nowym Porcie. Rozformowano w 1970^[1].

• Dowództwo i pododdział obsługi
• 4 klucze samolotów An-2 wyposażonych w pływaki.

Jej stan etatowy wynosił: 99 wojskowych i 2 pracowników cywilnych.

od 1963

• 2 klucze dalekiego rozpoznania wyposażone w samoloty Li-2 i An-2M
• klucz bliskiego rozpoznania wyposażony w samoloty Jak-12^[2].

• kpt. Marian Walewski
• kpt. Jerzy Godlewski
• kpt. Ryszard Mierzwiński
• kmdr ppor. Stefan Matysiak

• Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9. Brak numerów stron w książce
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X. Brak numerów stron w książce