Graniczna Placówka Kontrolna Kunowice – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość | 9 Lubuska Brygada WOP |
Graniczna Placówka Kontrolna Kunowice – zlikwidowany pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza wykonujący kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu bezpośrednio w przejściu granicznym na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną/Republiką Federalną Niemiec[a].
Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Kunowicach – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej wykonująca kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu bezpośrednio w przejściu granicznycm na granicy z Republiką Federalną Niemiec.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Do końca 1954 GPK Kunowice pod względem operacyjnym podporządkowane było bezpośrednio pod sztab brygady, a pod względem zaopatrzenia kwatermistrzowskiego przydzielone było do batalionu WOP Słubice[1]. W 1955 rozbudowano GPK Kunowice osiągając etat 29 oficerów i 140 szeregowców. Z dniem 1 stycznia 1960 GPK Kunowice podporządkowano bezpośrednio pod dowództwo WOP[1].
- Straż Graniczna:
W 1991 ochronę granicy państwa przejęła nowo sformowana Straż Graniczna. Graniczna Placówka Kontrolna w Kunowicach weszła w podporządkowanie Lubuskiego Oddziału Straży Granicznej[2].
Podległe przejście graniczne
[edytuj | edytuj kod]- Kunowice-Frankfurt (kolejowe).
Dowódcy/komendanci granicznej placówki kontrolnej
[edytuj | edytuj kod]- mjr Wacław Hanuszkiewicz (był w 1951)
- por./kpt. Rajmund Pinkowski (1952–1953)[3]
- kpt. Henryk Szczepiński (1953–1953)
- mjr Jan Dereń[3] (01.08.1953–14.12.1954)[4]
- mjr Mikołaj Gaczyński (1955–1958)[5][3]
- mjr Jan Turski (od 1958)[5][3]
- mjr/ppłk Stanisław Pajączkowski (od 01.08.1963)[3]
- kpt./mjr Antoni Staube (był w 1973)[3]
- por. Grzegorz Wolfson[3]
- por. Mieczysław Felżanowski[3]
- por. Henryk Makowski[3]
- por. Władysław Janiszewski[3]
- por. Antoni Zaucha[3]
- kpt. Władysław Kwinta[3]
- Henryk Kraszula p.o. (20.05.1977–30.08.1978[6])
- ppłk Henryk Kraszula[3] (31.08.1978–był 31.07.1990[6])[7]
- ppłk Waldemar Markun[3].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 3 października 1990 z RFN.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Historia LBWOP ↓, s. 32.
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 294.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Jarmoliński 2013 ↓, s. 161.
- ↑ Jan Dereń. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2020-02-03]. (pol.).
- ↑ a b Historia LBWOP ↓, s. 34.
- ↑ a b Henryk Kraszula. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2022-06-19]. (pol.).
- ↑ ppłk Henryk Kraszula. [w:] Związek Emerytów i Rencistów Straży Granicznej [on-line]. facebook.com, 2023-05-31. [dostęp 2023-05-31]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Halina Łach, System ochrony polskiej granicy państwowej, Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013, ISBN 978-83-935593-8-1 .
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Archiwum Straży Granicznej Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965.
- Tadeusz Jarmoliński: Kontrola ruchu granicznego w Polsce w latach 1945–1990. Warszawa–Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 92; 75-531 Koszalin, 2013.