Strażnica WOP Lubaczów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strażnica WOP/SG Lubaczów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

od 1991 strażnica SG

Rozformowanie

2005

Organizacja
Dyslokacja

Lubaczów

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

Bieszczadzki Oddział SG

Siedziba Straży Granicznej w Lubaczowie

Strażnica w Lubaczowie:

  1. podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
  2. graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Po rozwiązaniu w 1991 roku Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Lubaczowie weszła w podporządkowanie Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej[1].

W dniu 19 listopada 1993 roku siedziba Strażnicy SG w Lubaczowie zostaje przeniesiona z budynku Komendy Powiatowej Policji w Lubaczowie do nowo pozyskanego przez SG obiektu po byłym Przedsiębiorstwie Gospodarki Miejskiej w Lubaczowie[2].

W wyniku realizacji kolejnego etapu zmian organizacyjnych w Straży Granicznej w 2002 roku, strażnica uzyskała status strażnicy SG I kategorii[a]. 24 sierpnia 2005 roku funkcjonującą dotychczas strażnicę SG w Lubaczowie przemianowano na placówkę Straży Granicznej[3].

Ochrona granicy

[edytuj | edytuj kod]

Z chwilą utworzenia Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej w Przemyślu, w maju 1991 roku strażnica Lubaczów ochraniała odcinek granicy państwowej z Ukrainą od znaku granicznego nr 677 do znaku nr 613[4].

linia rozgraniczenia:
  1. ze strażnicą Korczowa: wył. znak gran. 613, granicą gmin Lubaczów i Oleszyce oraz Wielkie Oczy i Laszk[4]

Dowódcy/ komendanci strażnicy

[edytuj | edytuj kod]
  • kpt. SG Mieczysław Faszczowy (1991-?)[5]
  1. Zarządzenie Komendanta Głównego Straży Granicznej nr 3 z 11.01.2002

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]