Sorafenib – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sorafenib
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C21H16ClF3N4O3

Masa molowa

464,83 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

284461-73-0

PubChem

216239

DrugBank

APRD01304

Klasyfikacja medyczna
ATC

L01EX02

Stosowanie w ciąży

kategoria D (USA)

Sorafenib (BAY 43-9006) – organiczny związek chemiczny, lek wprowadzony przez firmę Bayer pod nazwą Nexavar do leczenia zaawansowanego raka nerki i raka wątrobowokomórkowego. Sorafenib jest inhibitorem licznych kinaz (ang. multikinase inhibitor): kinazy Raf[1], receptora PDGFβ (PDGFRβ), receptorów VEGF typu 1, 2 i 3, kinazy tyrozynowej podobnej do białka FMS (kinazy Flt-3) oraz białka C-KIT i kinazy tyrozynowej RET[2]. Jako jedyny z nowych leków będących inhibitorami kinaz białkowych hamuje jednocześnie szlaki kinaz Raf, Mek i Erk. Sorafenib 20 grudnia 2005 został dopuszczony przez FDA do stosowania w Stanach Zjednoczonych, a 19 lipca 2006 otrzymał zezwolenie do wprowadzenia na rynek Unii Europejskiej[3].

Duże randomizowane badanie kliniczne z podwójną ślepą próbą TARGET, obejmujące 903 pacjentów z zaawansowanym rakiem nerkowokomórkowym wykazało, że średni czas przeżycia bez postępu choroby pacjentów leczonych sorafenibem wyniósł 5,5 miesiąca w porównaniu z 2,8 miesiąca u pacjentów, którzy otrzymywali placebo. Odpowiedzi na leczenie poszczególnych pacjentów były dużo lepsze[4].

W październiku 2007 roku firmy Bayer HealthCare AG i Onyx Pharmaceuticals ogłosiły, że Europejski Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi wydał pozytywną opinię na temat stosowania preparatu Nexavar w postaci doustnej w terapii zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego[5]. Wykazano, że lek wydłuża przeżycie całkowite u chorych na raka wątrobowokomórkowego[6][7]. Przeżycie całkowite u chorych leczonych sorafenibem wynosiło 10,7 miesięcy, a u leczonych tylko placebo wynosiło 7,9 miesięcy[6].

W Polsce leczenie sorafenibem jest refundowane ze środków publicznych zarówno w leczeniu raka nerki i raka wątrobowokomórkowego[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wilhelm, SM, Carter, C, Tang, L, Wilkie, D, McNabola, A, Rong, H, Chen, C, Zhang, X, Vincent, P, McHugh, M, Cao, Y, Shujath, J, Gawlak, S, Eveleigh, D, Rowley, B, Liu, L, Adnane, L, Lynch, M, Auclair, D, Taylor, I, Gedrich, R, Voznesensky, A, Riedl, B, Post, LE, Bollag, G, Trail, PA. BAY 43-9006 exhibits broad spectrum oral antitumor activity and targets the Raf/MEK/ERK pathway and receptor tyrosine kinases involved in tumor progression and angiogenesis. „Cancer Res”. 64, s. 7099–7109, 2004. PMID: 15466206. 
  2. Carlomagno, F, Anaganti, S, Guida, T, Salvatore, G, Troncone, G, Wilhelm, SM, Santoro, M. BAY 43-9006 inhibition of oncogenic RET mutants. „J Natl Cancer Inst”. 98, s. 326–334, 2006. PMID: 16507829. 
  3. Community register of medicinal products for human use.
  4. Escudier, B, Eisen, T, Stadler, WM, Szczylik, C, Oudard, S, Siebels, M, Negrier, S, Chevreau, C, Solska, E, Desai, AA, Rolland, F, Demkow, T, Hutson, TE, Gore, M, Freeman, S, Schwartz, B, Shan, M, Simantov, R, Bukowski, RM (TARGET Study Group). Sorafenib in advanced clear-cell renal-cell carcinoma. „N Engl J Med”. 356. 2, s. 125–134, 2007. PMID: 17215530. 
  5. Informacja prasowa: Nexavar® staje się pierwszym i jedynym zatwierdzonym leczeniem raka wątrobowokomórkowego w Europie. 2007-10-31. [dostęp 2007-11-25]. (pol.).
  6. a b J.M. Llovet, S. Ricci, V. Mazzaferro, P. Hilgard i inni. Sorafenib in advanced hepatocellular carcinoma.. „N Engl J Med”. 359 (4), s. 378–390, Jul 2008. DOI: 10.1056/NEJMoa0708857. PMID: 18650514. 
  7. A.L. Cheng, Y.K. Kang, Z. Chen, C.J. Tsao i inni. Efficacy and safety of sorafenib in patients in the Asia-Pacific region with advanced hepatocellular carcinoma: a phase III randomised, double-blind, placebo-controlled trial. „Lancet Oncol”. 10 (1), s. 25–34, Jan 2009. DOI: 10.1016/S1470-2045(08)70285-7. PMID: 19095497. 
  8. Programy lekowe. mz.gov.pl. [dostęp 2015-02-18]. (pol.).