Urszula Radwańska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Urszula Radwańska podczas turnieju Wimbledon 2015 | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 grudnia 1990 |
Wzrost | 177 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 2005 |
Zakończenie kariery | aktywna |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 7 ITF |
Najwyżej w rankingu | 29 (8 października 2012) |
Australian Open | 2R (2012) |
Roland Garros | 2R (2012, 2013) |
Wimbledon | 2R (2008, 2009, 2013, 2015) |
US Open | 2R (2010, 2013) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 1 WTA, 11 ITF |
Najwyżej w rankingu | 74 (21 września 2009) |
Australian Open | 2R (2009, 2012) |
Roland Garros | QF (2009) |
Wimbledon | 3R (2012) |
US Open | 1R (2008–2010) |
Strona internetowa |
Urszula Radwańska (ur. 7 grudnia 1990 w Ahaus) – polska tenisistka.
Zwyciężczyni jednego turnieju WTA w grze podwójnej. Zdobywczyni juniorskiego Małego Szlema w grze podwójnej w 2007 roku (French Open, Wimbledon i US Open), triumfatorka juniorskiego Wimbledonu 2007 w grze pojedynczej oraz finalistka juniorskiego US Open 2007 w grze pojedynczej oraz juniorskiego Australian Open 2007 w grze podwójnej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012. Piąta najwyżej klasyfikowana polska zawodniczka w historii rankingu WTA[1].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w Ahaus na terenie Niemiec. Pochodzi ze sportowej rodziny: jej dziadek Władysław (zm. 2013) był hokeistą i trenerem Cracovii[2], a ojciec i zarazem trener Robert Radwański był tenisistą klubu KS Nadwiślan Kraków, uprawiał też łyżwiarstwo figurowe w KS Krakowianka. Jej starsza siostra, Agnieszka, także była tenisistką. Ich matka, pochodząca ze sportowej rodziny Marta (z domu Pietrzykowska, absolwentka studiów wyższych z dyplomem inżyniera), zajmowała się finansami córek[3].
Ukończyła gimnazjum i liceum ogólnokształcące w Zespole Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego im. Mikołaja Kopernika w Krakowie[4]. W 2009 podjęła studia na kierunku turystyka i rekreacja na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie[5][6][7]. 11 grudnia 2017 obydwie siostry obroniły tam prace licencjackie[8].
Urszula Radwańska spotyka się z polskim tenisistą Piotrem Gadomskim[9].
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]2005
[edytuj | edytuj kod]Wraz z siostrą Agnieszką wygrała rywalizację deblistek w juniorskim turnieju Tomaszewski Cup by Microsoft. W październiku 2005 Urszula Radwańska wraz z siostrą i Maksymilią Wandel wygrała w Barcelonie Junior Fed Cup, czyli drużynowe Mistrzostwo Świata do lat 16.
Z pięcioma punktami na koncie, sezon 2005 zakończyła na 1025. miejscu w rankingu WTA.
2006
[edytuj | edytuj kod]W kwietniu wygrała swój pierwszy profesjonalny turniej tenisowy. Był to turniej ITF z pulą 10 000 dolarów, rozegrany w brytyjskim Bath. W pięciu meczach pokonała pięć wyżej notowanych przeciwniczek, w tym w I rundzie rozstawioną z numerem pierwszym Sarah Leah Borwell i w finale rozstawioną z numerem piątym Kanadyjkę Valérie Tétreault 7:6(6), 6:2.
W maju dostała „dziką kartę” od organizatorów J&S Cup, ale w I rundzie przegrała z Venus Williams. Kilka tygodni później odniosła swój największy sukces w karierze: po przejściu eliminacji awansowała do drugiej rundy turnieju WTA w Stambule, eliminując w I rundzie 53. zawodniczkę rankingu, Marię Elenę Camerin. Było to jej pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej setki rankingu WTA. W pierwszym tygodniu sierpnia 2006 Radwańska powtórzyła sukces ze Stambułu, przechodząc eliminacje turnieju WTA w Sztokholmie, ponownie awansując do drugiej rundy, gdzie przegrała mając nawet piłki setowe z rozstawioną z numerem pierwszym Anastasiją Myskiną.
Odniosła kolejny sukces w juniorskim Wimbledonie 2006. Po pokonaniu Mayi Bhorozowej w meczu o szesnastkę, uporała się z rozstawioną z numerem piątym Soraną Mihaelą Cirsteą. W kolejnej rundzie pokonała Tyrę Calderwood 7:5, 6:3 i w ćwierćfinale Naomi Cavaday 6:3, 6:2. W walce o finał uległa 6:3, 3:6, 6:8 Caroline Wozniacki, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. Była też w półfinale debla, w parze z Ariną Rodionową.
Kolejnym sukcesem była wygrana juniorskiego turnieju Eddie Herr International na Florydzie, nie tracąc nawet seta. W finale Polka pokonała turniejową dwójkę, Soranę Mihaelę Cirstea 6:3, 6:1. Na początku grudnia wygrała w parze z Soraną Mihaelą Cirsteą rywalizację deblową prestiżowego turnieju juniorskiego Orange Bowl na Florydzie.
Sezon 2006 zakończyła na 310. miejscu w rankingu WTA.
2007
[edytuj | edytuj kod]Podczas Australian Open 2007 juniorów, Radwańska doszła do ćwierćfinału gry pojedynczej oraz finału gry podwójnej razem z Julią Cohen, jako najwyżej rozstawiona para, gdzie uległy Jewgieniji Rodinie i Arinie Rodionowej.
Radwańska wystartowała pod koniec lutego w eliminacjach do turnieju II kategorii w Dosze. W pierwszym meczu uległa Anne Kremer 4:6, 0:6. Podczas turnieju na kortach Warszawianki przegrała z Jeleną Wiesniną 6:2, 6:7, 3:6, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. W ostatnim secie meczu, gdy Wiesnina korzystała z pomocy medycznej, Radwańska zamiast rozgrzewać się, spędziła ten czas na ławce.
W maju Radwańska wystąpiła w turnieju WTA w Stambule. Start w singlu zakończyła na trzeciej rundzie kwalifikacji po porażce z Jekateriną Dzechalewicz. Z kolei w deblu występowała z siostrą Agnieszką i nieoczekiwanie wygrały turniej bez straty seta. W drodze do finału pokonały m.in. siostry Bondarenko, a w finale łatwo zwyciężyły 6:1, 6:3 z Sanią Mirzą grającą w parze z Chan Yung-jan.
W czerwcu w parze z Kseniją Mileuską wygrała juniorski turniej French Open 2007 w deblu, pokonując parę Sorana Cîrstea/Alexa Glatch 6:1, 6:4.
Największy sukces w dotychczasowej karierze odniosła wygrywając turniej gry pojedynczej juniorek podczas Wimbledonu. Rozstawiona z numerem szóstym w finale, pokonała Madison Brengle 2:6, 6:3, 6:0. Wygrała ten turniej również w grze podwójnej juniorek, w parze z Anastasiją Pawluczenkową, pokonując Misaki Doi/Kurumi Nara 6:4, 2:6, 10:7. Urszula Radwańska jest trzecią Polką, która wygrała Wimbledon i drugą po Aleksandrze Olszy, która dokonała tego zarówno w singlu, jak i w deblu.
Podczas US Open 2007 w parze z Kseniją Mileuską wygrały grę podwójną juniorek, w finale pokonując parę Łykina/Kalasznikowa 6:2 6:1.
Po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał singla, występując w październiku w turnieju WTA w Bangkoku. Startując z „dziką kartą” (sklasyfikowana wówczas na 407. miejscu w rankingu WTA), pokonała w 1/8 Virginie Razzano 7:6(3), 7:5, przerywając jej serię jedenastu zwycięstw z rzędu. W ćwierćfinale przegrała z reprezentantką Chin Chan Yung-jan 2:6, 3:6.
Sezon 2007 zakończyła na 288. miejscu w rankingu WTA i na pierwszym miejscu w rankingu ITF juniorek[10].
2008
[edytuj | edytuj kod]Na początku roku wystartowała w eliminacjach kwalifikacyjnych do turnieju wielkoszlemowego Australian Open 2008. Odpadła w ostatniej, III fazie eliminacji, przegrywając z numerem trzecim eliminacji, Julią Schruff 3:6, 0:6. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w turnieju Pattaya Women’s Open 2008. Jednakże odpadła tam w pierwszej rundzie. Polka dotarła także w tym roku do drugiej rundy Wimbledonu. W I rundzie tego turnieju Urszula Radwańska pokonała Czeszkę Klarę Zakopalovą 6:4, 6:1, w II rundzie musiała jednak uznać wyższość Sereny Williams, z którą przegrała 4:6, 4:6.
Na przełomie lipca i sierpnia wystąpiła w turnieju VanOpen rangi ITF z pulą nagród 50 000 dolarów, rozegranym w Vancouver. Rozstawiona z numerem drugim, bez straty seta dotarła do finału, gdzie pokonała turniejową czwórkę, Francuzkę Julie Coin 2:6, 6:3, 7:5, wygrywając cały turniej.
Na przełomie września i października wystąpiła w ostatnim w sezonie turnieju najniższej kategorii, Tier IV, Tashkent Open 2008. Występ był dla niej udany, ponieważ pierwszy raz w sezonie i drugi raz w karierze dotarła do ćwierćfinału singla turnieju WTA. W pierwszej rundzie pokonała faworytkę gospodarzy, rozstawioną z numerem siódmym, Akgul Amanmuradovą 7:6(5), 6:3, w drugiej rundzie wyeliminowała Sopię Szapatawę 7:5, 6:2, a w ćwierćfinale po zaciętej walce uległa turniejowej czwórce, Sabine Lisicki 6:3, 5:7, 6:7. Z kolei w deblu w parze z Andreją Klepač dotarły do półfinału.
Sezon 2008 zakończyła na 127. miejscu w rankingu WTA.
2009
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2009 rozpoczęła od udziału w turnieju w Hobart, w którym osiągnęła drugą rundę. W kwalifikacjach pokonała wówczas 31. w rankingu singlowym Francescę Schiavone 6:3, 7:6(4). W turnieju głównym w I rundzie wygrała z rozstawioną z numerem szóstym Aleksandrą Woźniak w trzech setach. W II rundzie Polka skreczowała.
Podczas Australian Open dotarła do III rundy kwalifikacji, w której przegrała ze Stéphanie Dubois. Z kolei w Dubaju sprawiła niespodziankę, eliminując w pierwszej rundzie swoją starszą siostrę, Agnieszkę Radwańską 6:4, 6:3. W drugiej rundzie turnieju oddała jednak mecz poprzez krecz.
W Indian Weels doszła do czwartej rundy zawodów. W pierwszym spotkaniu pokonała Michelle Larcher de Brito 4:6, 6:2, 6:4. W kolejnej rundzie zwyciężyła z ósmą wówczas na świecie Rosjanką Swietłaną Kuzniecową 6:2, 4:6, 6:3. W trzecim meczu pokonała Alexę Glatch 6:3, 7:6(3). Następnie uległa Caroline Wozniacki 5:7, 3:6. W turnieju w Miami w I rundzie uległa Chince Li Na, na tym samym etapie turnieju zakończyła rozgrywki na kortach Roland Garros, przegrywając z Yaniną Wickmayer 6:4, 3:6, 0:6. W Birmingham Radwańska doszła do ćwierćfinału pokonując kolejno Mariję Kirilenko, Petrę Cetkovską, Julię Görges. W meczu ćwierćfinałowym przegrała z Magdaléną Rybárikovą 3:6, 3:6.
Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu doszła do II rundy, ulegając w niej Dominice Cibulkovej 2:6, 4:6. W Los Angeles doszła do ćwierćfinału pokonując między innymi Dominikę Cibulkovą i Li Na. W ćwierćfinale uległa po spotkaniu z Mariją Szarapową, przegrany przez Polkę 4:6, 5:7. Na kortach Flushing Meadows uległa w pierwszej rundzie Kristinie Barrois.
Sezon 2009 zakończyła na 66. miejscu w rankingu singlowym WTA.
2010
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2010 rozpoczęła od kwalifikacji w Sydney, gdzie przegrała w trzeciej rundzie z Jill Craybas. W Australian Open trafiła na rozstawioną z jedynką Serenę Williams, z którą przegrała 2:6, 1:6. Po tym turnieju wykryto u niej kontuzję pleców, która zmusiła ją do półrocznej przerwy w startach w turniejach i treningach. Efektem przerwy był spadek z 72. miejsca na 189. miejsce w rankingu WTA.
Wróciła na turniej w San Diego, gdzie przegrała w I rundzie kwalifikacji. Tak samo było w Cincinnati. W Montrealu odpadła natomiast w II rundzie kwalifikacji. W US Open dotarła do drugiej rundy, dzięki zwycięstwie nad Anną Czakwetadze 6:3, 6:3. W drugiej rundzie uległa jednak Hiszpance Lourdes Domínguez Lino 2:6, 5:7. Dzięki US Open awansowała z 339. na 234. miejsce w rankingu WTA.
W Seulu przegrała w pierwszej rundzie z Mariją Kirilenko 3:6, 1:6. Później, w turnieju ITF w Tokio doszła do drugiej rundy, przechodząc przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju pokonała Stefanie Vögele 6:0, 6:3. W drugiej rundzie uległa Ayumi Moricie 6:2, 1:6, 2:6. W turnieju ITF w Saint Raphael doszła do finału pokonując kolejno Laurę Thorpe, Jelenę Dokić, Esterella Cabezę Candezę i Laurę Pous Tió, by w finale ulec Alison Riske 4:6, 2:6.
W Ismaning (z pulą nagród 50 000 dolarów), Radwańska zdobyła swój trzeci singlowy tytuł w rozgrywkach z cyklu ITF. Polka przeszła przez kwalifikacje, a w turnieju głównym pokonała kolejno Sarę Gronert 6:2, 6:2, Ewę Birnerovą 6:1, 6:0, Annikę Beck 4:6, 6:4, 6:1, turniejową jedynkę Kristinę Barrois 6:7(4), 6:4, 6:4, a w finale rozstawioną z numerem piątym Andreę Hlaváčkovą 7:5, 6:4. Był to jej ostatni turniej w tym roku.
Sezon 2010 zakończyła na 191. miejscu w rankingu WTA.
2011
[edytuj | edytuj kod]Podczas Australian Open, w Dubaju i w Dosze odpadała w kwalifikacjach. Później wystąpiła w turnieju głównym w Kuala Lumpur, gdzie w I rundzie pokonała Junri Namigatę 6:1, 6:3. W II rundzie przegrała z Serbką Bojaną Jovanovski 6:1, 5:7, 4:6.
W Indian Wells doszła do trzeciej rundy pokonując wcześniej Bojanę Jovanovski 3:6, 6:4, 7:6(6). W drugiej rundzie zwyciężyła z wówczas 34. w rankingu, Czeszką Klárą Zakopalovą 6:3, 5:7, 6:2. W trzeciej rundzie po meczu z Wiktoryją Azaranką odpadła z turnieju przegrywając 6:7(7), 3:6.
W Miami i Fezie odpadała w I rundzie, przegrywając z Simoną Halep i Eleni Daniilidu. W Estoril doszła do II rundy, wygrywając przedtem z rozstawioną z numerem czwartym Anastasiją Sevastovą 5:7, 7:6(5), 6:1. W II rundzie odpadła po meczu z Johanną Larsson.
W Rzymie, na kortach Roland Garros i podczas Wimbledonu odpadała w pierwszych rundach kwalifikacji. W Stanford dotarła do drugiej rundy, pokonując Olgę Sawczuk. Na kortach Flushing Meadows odpadła w pierwszej rundzie po przegranym meczu z siostrą, Agnieszką 2:6, 3:6.
W Taszkencie osiągnęła swój największy sukces w sezonie, dochodząc do półfinału turnieju. W I rundzie tego turnieju pokonała Słowaczkę Janę Čepelovą 6:1, 6:4. W kolejnym spotkaniu wygrała z reprezentantką gospodarzy, Akgul Amanmuradovą 6:7(7), 6:4, 6:3. W ćwierćfinale pokonała Greczynkę Eleni Daniilidu 6:3, 4:6, 6:4, by w półfinale ulec Kseniji Pierwak 2:6, 4:6. W Kantonie doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała mając kilka piłek meczowych z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju Chanelle Scheepers 6:4, 6:7(8), 3:6.
Sezon 2011 zakończyła na 109. miejscu w rankingu WTA.
2012
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2012 rozpoczęła od udanych kwalifikacji w turnieju w Sydney. W pierwszej rundzie turnieju znów trafiła na swoją siostrę, Agnieszkę, z którą przegrała 1:6, 1:6. W Australian Open doszła do drugiej rundy pokonując w poprzedzającej rundzie Amerykankę Alison Riske 6:4, 1:6, 6:2. W drugim spotkaniu przegrała z Soraną Cîrsteą 6:1, 2:6, 3:6.
W Pattai doszła do II rundy pokonując wcześniej Ansatazję Piwowarową 6:4, 6:1. W II rundzie Polka przegrała z rozstawioną z numerem trzecim Danielą Hantuchovą 3:6, 2:6. Następnie Polka wzięła udział w turnieju w Dosze, gdzie po przebrnięciu kwalifikacji, została pokonana w I rundzie turnieju głównego przez Lucie Šafářovą 3:6, 4:6. Później wystąpiła w turniejach w Indian Wells i Miami. W obu imprezach przegrała w I rundach. W Indian Wells uległa Michaëlli Krajicek 6:3, 4:6, 4:6, a w Miami przegrała z Kateryną Bondarenko 6:3, 6:7(7), 4:6, wcześniej przechodząc przez kwalifikacje.
Pomiędzy turniejami w USA, wystąpiła w turnieju z cyklu ITF w Nassau, gdzie odpadła w drugiej rundzie po porażce 2:6, 2:6 z Amerykanką Marią Sanchez. Później polska tenisistka pojechała na turniej do Charleston, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Czeszką Lucie Hradecką 1:6, 4:6. Następnie Radwańska udała się na turniej do Kopenhagi, gdzie w pietwszej rundzie zmierzyła się z turniejową jedynką, Caroline Wozniacki. Polka miała trzy piłki setowe przy stanie 5:2 i jej serwisie w pierwszym secie, ale pomimo tego przegrała z byłą liderką rankingu WTA, 6:7(4), 2:6.
Po nieudanym starcie w Kopenhadze Polka pojechała na turniej w Fezie, gdzie w I rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią turnieju, Kiki Bertens, 4:6, 5:7. Następnym turniejem na jaki pojechała Radwańska, były zawody z cyklu ITF w Cagnes-sur-Mer z pulą nagród 100 tysięcy dolarów. W I rundzie singla pokonała Chorwatkę Mirjanę Lučić 6:4, 6:4. W II rundzie uległa Węgierce Melindzie Czink 3:6, 2:6. Lepiej Polce poszło w turnieju deblowym, który w parze z Aleksandrą Panową wygrały, pokonując w finale parę Katalin Marosi/Renata Voráčová 7:5, 4:6, 10-6. Swój pierwszy singlowy ćwierćfinał w tym sezonie osiągnęła startując w Brukseli, dzięki przejściu do turnieju głównego przez kwalifikacje. Wygrała w pierwszej rundzie z Varvarą Lepczenko 6:2, 6:2, a w drugiej rundzie pokonała turniejową dwójkę, Marion Bartoli 6:4, 6:2. Było to jej trzecie zwycięstwo w karierze z zawodniczką z pierwszej dziesiątki rankingu WTA. Odpadła następnie z Sofią Arvidsson, przegrywając w dwóch setach 5:7, 4:6.
Podczas French Open miała zapewniony udział w rundzie głównej. W pierwszej rundzie pokonała reprezentantkę gospodarzy, Pauline Parmentier, 6:4, 6:3. W drugiej rundzie przegrała z rozstawioną z numerem czwartym Petrą Kvitovą 1:6, 3:6. Po tej porażce, Radwańska podjęła szybką decyzję startu w turnieju ITF w Nottingham z pulą nagród 75 000 dolarów i rozpoczęła w ten sposób sezon na kortach trawiastych. Polka wygrała angielski turniej, dzięki czemu awansowała na 63. miejsce w rankingu WTA i to zapewniło jej kwalifikację olimpijską.
W Birmingham, w pierwszej rundzie pokonała Brytyjkę Samanthę Murray 6:4, 6:4. W drugiej rundzie spotkała się z turniejową dwójką Niemką Sabine Lisicki, którą pokonała 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie uległa Amerykance Irinie Falconi 5:7, 3:6. Następnie wzięła udział w rozgrywkach w ’s-Hertogenbosch, gdzie musiała przebrnąć przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Kazaszkę Ksieniję Pierwak 4:6, 6:1, 6:4. W drugiej pokonała rozstawioną z numerem czwartym Włoszkę Flavię Pennettę 6:1, 6:1, odnosząc tym samym piąte w karierze zwycięstwo w meczu z zawodniczką z czołowej dziesiątki rankingu WTA. W ćwierćfinale pokonała Szwedkę Sofię Arvidsson 6:2, 7:6(3), rewanżując się za porażkę odniesioną w ćwierćfinale w Brukseli. W półfinale miała zmierzyć się z byłą liderką światowego rankingu, Belgijką Kim Clijsters, jednak przeciwniczka nie wyszła na kort i oddała mecz walkowerem. W finale zmierzyła się z Rosjanką Nadieżdą Pietrową. Polka przegrała 4:6, 3:6.
Podczas Wimbledonu zagrała tylko jeden mecz singla – w pierwszej rundzie przegrała z Nowozelandką Mariną Erakovic 4:6, 4:6, natomiast w turnieju deblowym, w parze ze swoją siostrą Agnieszką, dotarła do trzeciej rundy. W Stanford osiągnęła ćwierćfinał, pokonując w trzech setach Eleni Daniilidu 3:6, 6:3, 6:4 oraz Marinę Erakovic 6:3, 3:6, 6:4. Odpadła w meczu z Coco Vandeweghe, przegrywając 4:6, 4:6. W Carlsbadzie powtórzyła wynik ze Stanford, wygrywając z Danielą Hantuchovą 6:4, 7:5 oraz z Melanie Oudin 6:2, 6:1. Przegrała z rozstawioną z numerem drugim Dominiką Cibulkovą 4:6, 4:6. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w pierwszej rundzie wygrała z Niemką Moną Barthel 6:3, 6:4. W kolejnym meczu przegrała z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju, Sereną Williams, wynikiem 2:6, 3:6, ugrywając największą liczbę gemów ze wszystkich przeciwniczek Williams, takich jak Wiera Zwonariowa, byłe liderki rankingu Jelena Janković, Caroline Wozniacki, Marija Szarapowa oraz aktualna liderka Wiktoryja Azaranka. W turnieju deblowym ze swoją siostrą Agnieszką odpadły w drugiej rundzie, po wygranej z parą słowacką i przegranej z deblem amerykańskim.
W zawodach w Montrealu wystąpiła jako szczęśliwa przegrana, lecz w pierwszej rundzie odpadła po porażce z Jekatieriną Makarową 4:6, 2:6. W Cincinnati doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z Sereną Williams 4:6, 3:6. W wielkoszlemowym US Open w pierwszej rundzie uległa rozstawionej z numerem dwudziestym Robercie Vinci wynikiem 1:6, 1:6. Podczas turnieju w Taszkencie rozstawiona była z numerem drugim. W zawodach pokonywała kolejno Maríę-Teresę Torró-Flor, Witaliję Djaczenko oraz Aleksandrę Panową. W półfinałowym spotkaniu uległa Irinie-Camelii Begu wynikiem 3:6, 3:6. Z numerem czwartym występowała w chińskim Kantonie. Pokonała tam kolejno Melindę Czink, Mandy Minellę oraz Chanelle Scheepers. W półfinale uległa Hsieh Su-wei 1:6, 6:3, 0:6. W swoim ostatnim turnieju w roku w Moskwie dotarła do II rundy. W pierwszej rundzie wygrała z Włoszką Francescą Schiavone 6:3, 6:1. W kolejnym spotkaniu uległa Dunce Caroline Wozniacki 1:6, 3:6. Sezon zakończyła na 31. miejscu w rankingu singlowym.
2013
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2013 Urszula Radwańska rozpoczęła od udziału w turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie wygrała z Tamirą Paszek 2:6, 6:0, 6:2, a w kolejnym spotkaniu uległa Ksieniji Pierwak 6:3, 2:6, 6:7(6). W kolejnym tygodniu wystąpiła w turnieju w Sydney, gdzie w pierwszym meczu przegrała z Caroline Wozniacki wynikiem 1:6, 2:6. Podczas wielkoszlemowego Australian Open rozstawiona była z numerem trzydziestym pierwszym. Z pojedynku z Jamie Hampton wyszła jednak jako pokonana, w setach do dwóch i czterech wygranych gemów. Na turnieju w Paryżu Polka przegrała w pierwszej rundzie z Moną Barthel 6:7(1), 0:6. Podczas zawodów w Dosze Radwańska pokonała w pierwszej rundzie Nadiję Kiczeniok 6:1, 6:0, a w następnym spotkaniu zwyciężyła z rozstawioną z numerem 15. Robertą Vinci 6:2, 5:7, 6:0. W walce o ćwierćfinał została pokonana przez Serenę Williams wynikiem 0:6, 3:6. W Dubaju, po przejściu kwalifikacji, w pierwszej rundzie trafiła na inną kwalifikantkę – Zheng Jie. Radwańska uległa przeciwniczce wynikiem 2:6, 6:2, 5:7.
Na turnieju w Indian Wells w pierwszej rundzie wygrała z Arantxą Rus 6:3, 6:3. W pojedynku drugiej rundy wyeliminowała Sloane Stephens wynikiem 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie pokonała Jamie Hampton 6:0, 7:6(4). Z turnieju odpadła w meczu o ćwierćfinał, po porażce z wiceliderką rankingu Wiktoryją Azaranką 3:6, 1:6. W Miami pokonała Annikę Beck 6:3, 6:1 w pierwszej rundzie, a przegrała z Aną Ivanović 2:6, 1:6 w drugiej. Następnie osiągnęła ćwierćfinał w Monterrey, w którym uległa Marii Kirilenko 1:6, 4:6.
W Oeiras pokonała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem drugim Dominikę Cibulkovą, by następnie przegrać z Ayumi Moritą 2:6, 3:6. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie z Sarą Errani. W Rzymie wygrała w pierwszej rundzie z Aną Ivanović, jednak w następnym meczu ponownie przegrała z Moritą 3:6, 1:6. Na French Open pokonała w pierwszej rundzie Venus Williams, aby następnie przegrać z kwalifikantką Dinah Pfizenmaier 3:6, 3:6.
Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od udziału w turnieju w Birmingham, gdzie, jako rozstawiona z numerem ósmym, rywalizowała począwszy od drugiej rundy. Przegrała w niej z Donną Vekić 3:6, 2:6. W ’s-Hertogenbosch Radwańska awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Kirsten Flipkens 4:6, 4:6. Na Wimbledonie osiągnęła drugą rundę, wygrywając najpierw z Mallory Burdette, a następnie ulegając w trzech setach Alison Riske.
W okresie przygotowawczym do US Open wystąpiła w turnieju w Stanford. Doszła w nim do ćwierćfinału, ulegając Dominice Cibulkovej 5:7, 3:6. Tydzień później również ćwierćfinał osiągnęła w Carsbadzie, tym razem przegrywając z Wiktoryją Azaranką 1:6, 2:6. W Toronto uległa w pierwszej rundzie Flavii Pennettcie 3:6, 6:3, 2:6. W Cincinnati przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na US Open dotarła do drugiej rundy, pokonując Irinę-Camelię Begu 6:1, 6:3, a następnie przegrywając ze Sloane Stephens 1:6, 1:6.
W Kantonie uległa w pierwszej rundzie Wiesnie Dołonc 5:7, 2:6, natomiast w Tokio przegrała w pierwszym meczu Dominice Cibulkovej 3:6, 3:6. W turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie awansowała do drugiej rundy.
Sezon 2013 zakończyła na 43. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.
2014
[edytuj | edytuj kod]Pod koniec grudnia 2013 roku Urszula Radwańska poinformowała o zrezygnowaniu ze startu w wielkoszlemowym Australian Open. Swoją absencję Polka wyjaśniała niewyleczoną kontuzją barku. Radwańska ogłosiła również, że skończyła współpracę z dotychczasowym trenerem, Maciejem Synówką[11]. Na początku 2014 trenerem Urszuli Radwańskiej został Martin Fassati[12]. Pierwszy wygrany mecz w rozgrywkach WTA Tour odniosła w lipcu w Baku. We wrześniu doszła do ćwierćfinału turnieju w Taszkencie, przegrywając z Bojaną Jovanovski 6:4, 4:6, 3:6.
2015
[edytuj | edytuj kod]Radwańska rozpoczęła sezon od udziału w kwalifikacjach w Auckland, przechodząc przez nie pomyślnie. W turnieju głównym osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Lauren Davis. Następnie przebrnęła przez kwalifikacje do Australian Open, jednak w pierwszej rundzie przegrała z rozstawioną Zariną Dijas. W Monterrey ponownie awansowała do ćwierćfinału jako kwalifikantka. Tym razem pokonała ją Timea Bacsinszky.
W Miami Urszula Radwańska również przeszła przez eliminacje, zaś swój udział zakończyła na drugiej rundzie, w której zmierzyła się z Venus Williams. W Katowicach otrzymała dziką kartę, lecz przegrała w pierwszym meczu ze szczęśliwą przegraną Jelizawietą Kuliczkową 0:6, 1:6.
Na kortach ceglanych w Marrakeszu została szczęśliwą przegraną, ale przegrała w pierwszej rundzie z Robertą Vinci. Po zwycięstwie w kwalifikacjach w Rzymie, w pierwszym meczu uległa Irinie-Camelii Begu. Następnie przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do French Open.
Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła od pierwszej rundy w ’s-Hertogenbosch (porażka z Anniką Beck), gdzie występowała także w eliminacjach. W Wimbledonie grała dzięki wysokiemu rankingowi. W pierwszej rundzie zwyciężyła z Ediną Gallovits-Hall, a w kolejnym spotkaniu uległa Samancie Stosur 3:6, 4:6.
W Stambule Polka osiągnęła finał. W turnieju pokonała m.in. rozstawione Jelenę Janković i Cwetanę Pironkową. W meczu mistrzowskim przegrała z Łesią Curenko 5:7, 1:6. W US Open zakończyła udział na I rundzie ulegając w niej rodaczce Magdzie Linette 6:7(3), 1:6.
W sezonie 2015 trenerem Urszuli Radwańskiej był Maciej Domka[13].
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 23 czerwca 2012 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Nadieżda Pietrowa | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 2. | 26 lipca 2015 | Stambuł | Twarda | Łesia Curenko | 5:7, 1:6 |
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 21 maja 2007 | Stambuł | Ceglana | Agnieszka Radwańska | Chan Yung-jan Sania Mirza | 6:1, 6:3 |
Historia występów
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Turniej | Kat. do '08 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | Suma Zw.-Por. | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wielki Szlem | |||||||||||||||||||||
Australian Open | A | A | LQ | LQ | 1R | LQ | 2R | 1R | A | 1RQ | 1R | 8–7 | |||||||||
French Open | A | A | LQ | 1R | A | LQ | 2R | 2R | 1R | LQ | A | 2–7 | |||||||||
Wimbledon | A | A | 2RWC | 2R | A | LQ | 1R | 2R | 1R | 2R | LQ | 4–7 | |||||||||
US Open | A | A | LQ | 1R | 2R | 1RQ | 1R | 2R | LQ | 1R | LQ | 7–7 | |||||||||
Zw.-Por. w Wielkim Szlemieb | 0–0 | 0–0 | 4–4 | 3–4 | 1–2 | 3–4 | 2–4 | 3–4 | 1–3 | 4–3 | 21–28 | ||||||||||
Igrzyska olimpijskie | |||||||||||||||||||||
Letnie igrzyska olimpijskie | A | 2R | 1–1 | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa kończące sezon | |||||||||||||||||||||
Singapur – WTA Tour Championships | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0–0 | ||||||||||
Zhuhai – WTA Elite Trophy | – | – | – | – | – | – | – | – | – | A | 0–0 | ||||||||||
Turnieje Premier Mandatory | |||||||||||||||||||||
Indian Wells | T1 | A | A | 1RWC | 4RWC | A | 3R | 1R | 4R | 1R | LQ | A | 8–7 | ||||||||
Miami | T1 | A | A | A | 1RQ | A | 1R | 1RQ | 2R | 1R | 2RQ | A | 8–6 | ||||||||
Madryt | – | – | – | – | A | A | A | A | 1R | LQ | A | 0–2 | |||||||||
Pekin | T2 | A | A | A | 1RQ | A | LQ | 1R | 2R | A | A | 3–4 | |||||||||
Turnieje Premier 5 | |||||||||||||||||||||
Doha | T1 | AT2 | LQT2 | 1RQ | – | – | LQ | 1RQ, P5 | 3RP5 | A | A | A | 7–5 | ||||||||
Rzym | T1 | A | A | A | A | A | LQ | A | 2R | LQ | 1RQ | 4–4 | |||||||||
Cincinnati | T3 | A | A | A | 1RQ | LQ | A | 3RQ | LQ | LQ | LQ | 6–5 | |||||||||
Toronto/Montreal | T1 | A | A | A | LQ | LQ | A | 1RLL | 1R | LQ | LQ | 4–6 | |||||||||
Wuhan | – | – | – | – | – | – | – | – | – | A | A | 0–0 | |||||||||
Turnieje Premier | |||||||||||||||||||||
Gold Coast/Brisbane | T3 | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | 1–1 | ||||||||
Sydney | T2 | A | A | A | A | LQ | A | 1RQ | 1R | A | A | A | 4–3 | ||||||||
Petersburg | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | A | 0–0 | ||||||||
Dubaj | T2 | A | A | LQWC | 2RQ | A | LQ | A | 1RQ, P | A | A | A | 8–4 | ||||||||
Charleston | T1 | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 0–1 | |||||||||
Stuttgart | T1 | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0–1 | |||||||||
Birmingham | T3 | A | A | A | QF | A | 1R | 3R | 2R | 1R | LQ | 5–6 | |||||||||
Eastbourne | T2 | A | A | LQ | 1RQ | A | A | A | A | A | A | 3–2 | |||||||||
Stanford | T2 | A | A | A | A | A | 2RQ | QF | QF | A | A | 7–3 | |||||||||
New Haven | T2 | A | A | A | LQ | A | LQ | A | A | A | LQ | 3–2 | |||||||||
Tokio | T1 | A | A | A | 1RQ | LQWC | 1RQ | 3R | 1R | A | A | 6–5 | |||||||||
Moskwa | T1 | A | A | A | A | A | LQ | 2R | A | A | A | 2–2 | |||||||||
Turnieje Internationala | |||||||||||||||||||||
Auckland | T4 | A | A | A | A | A | A | A | A | A | QFQ | A | 5–1 | ||||||||
Shenzhen | T2 | – | – | – | – | – | – | – | A | A | A | A | 0–0 | ||||||||
Hobart | T4 | A | A | LQ | 2RQ | A | A | A | A | A | A | A | 5–2 | ||||||||
Kaohsiung | T4 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 2R | 1–1 | ||||||||
Rio de Janeiro | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | A | A | A | 0–0 | ||||||||
Monterrey | – | – | – | – | 1RWC | A | A | A | QF | 1R | QFQ | A | 7–4 | ||||||||
Kuala Lumpur | T2 | – | – | – | – | A | 2RWC | A | A | A | A | A | 1–1 | ||||||||
Acapulco | T3 | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | LQ | 1RQ | 1–3 | ||||||||
Katowice | – | – | – | – | – | – | – | – | A | A | 1R | 0–1 | |||||||||
Bogota | T2 | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0–0 | |||||||||
Marrakesz/Rabat | T4 | A | A | A | 1R | A | 1RQ | 1R | A | 1R | 1RQ | 5–6 | |||||||||
Praga | T4 | A | LQ | LQ | A | A | – | – | – | – | A | 1–2 | |||||||||
Strasburg | T2 | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0–0 | |||||||||
Stambuł | T3 | 2RQ | LQ | A | QF | A | – | – | – | A | F | 8–3 | |||||||||
Norymberga | T2 | – | – | – | – | – | – | – | A | A | A | 0–0 | |||||||||
Nottingham | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | A | 0–0 | |||||||||
’s-Hertogenbosch | T3 | A | A | A | A | A | A | FQ | QF | LQ | 1RQ | 11–4 | |||||||||
Majorka | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 0–0 | |||||||||
Bukareszt | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | A | A | 0–0 | |||||||||
Båstad/Sztokholm | T4 | 2RQ | LQ | A | 1R | A | A | A | A | A | A | 5–3 | |||||||||
Bad Gastein | T2 | – | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0–0 | |||||||||
Florianópolis | T2 | – | – | – | – | – | – | – | A | A | A | 0–0 | |||||||||
Nanchang | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 0–0 | |||||||||
Waszyngton | T2 | – | – | – | – | – | A | A | A | A | A | 0–0 | |||||||||
Louisville | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 0–0 | |||||||||
Taszkent | T4 | A | A | QF | A | A | SF | SF | A | QF | 1R | 8–4 | |||||||||
Québec | T3 | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | 0–1 | |||||||||
Osaka/Tokio | T2 | – | – | – | A | A | A | A | A | A | A | 0–0 | |||||||||
Kanton | T3 | A | A | A | A | A | QF | SF | 1R | A | 2R | 5–3 | |||||||||
Seul | T4 | A | A | A | 1R | 1R | A | A | A | A | A | 0–2 | |||||||||
Tiencin | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | A | 2R | 1–1 | |||||||||
Hongkong | T2 | – | – | – | – | – | – | – | – | A | A | 0–0 | |||||||||
Linz | T2 | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | 1–1 | |||||||||
Luksemburg | T3 | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 1R | 0–2 | |||||||||
Dawne Turnieje WTAa | |||||||||||||||||||||
Warszawa | T2 | 1RWC | 1RWC | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 0–2 | ||||||||
Bangkok | T3 | A | QFWC | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 2–1 | ||||||||
Tokio | T3 | A | 2RWC | A | – | – | – | – | – | – | – | – | 1–1 | ||||||||
Los Angeles | T2 | A | A | A | QF | – | – | – | – | – | – | – | 2–1 | ||||||||
Warszawa | – | – | – | – | 2R | A | – | – | – | – | – | – | 1–1 | ||||||||
Kopenhaga | T2 | – | – | – | – | A | A | 1R | – | – | – | – | 0–1 | ||||||||
Oeiras/Estoril | T4 | A | A | A | A | A | 2R | A | 2R | 1R | – | – | 2–3 | ||||||||
Bruksela | T2 | – | – | – | – | – | A | QFQ | A | – | – | – | 4–1 | ||||||||
Paryż | T2 | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | – | – | 0–1 | ||||||||
San Diego/Carlsbad | T2 | A | A | – | – | LQ | A | QF | QF | – | – | – | 4–3 | ||||||||
Budapeszt | T3 | LQT2 | LQ | A | A | A | A | A | A | A | – | – | 1–2 | ||||||||
Antwerpia | T2 | A | A | A | – | – | – | – | – | – | A | – | 0–0 | ||||||||
Pattaya | T4 | A | A | 1RWC | 1R | A | A | 2R | A | A | A | – | 1–3 | ||||||||
Baku | T4 | – | – | – | – | – | A | A | A | 2R | A | – | 1–1 | ||||||||
Ranking na koniec roku | 310 | 288 | 127 | 66 | 191 | 109 | 31 | 43 | 180 | 94 |
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Turnieje ITF
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Rezultat | Lp. | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 2 kwietnia 2006 | Bath, Wielka Brytania | Twarda | Valérie Tétreault | 7:6(6), 6:2 |
Finalistka | 1. | 14 maja 2006 | Warszawa, Polska | Ceglana | Natalia Kołat | 6:3, 5:7, 1:6 |
Finalistka | 2. | 18 listopada 2007 | Kunming, Chiny | Twarda | Yanina Wickmayer | 5:7, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 28 lipca 2008 | Vancouver, Kanada | Twarda | Julie Coin | 2:6, 6:3, 7:5 |
Finalistka | 3. | 20 grudnia 2008 | Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie | Twarda | Witalija Djaczenko | 5:7, 6:2, 5:7 |
Finalistka | 4. | 18 października 2010 | Saint-Raphaël, Francja | Twarda | Alison Riske | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 7 listopada 2010 | Ismaning, Niemcy | Dywanowa | Andrea Hlaváčková | 7:5, 6:4 |
Zwyciężczyni | 4. | 9 czerwca 2012 | Nottingham, Wielka Brytania | Trawiasta | Coco Vandeweghe | 6:1, 4:6, 6:1 |
Finalistka | 5. | 13 października 2014 | Joué-lès-Tours, Francja | Twarda (hala) | Carina Witthöft | 3:6, 6:7(6) |
Finalistka | 6. | 23 kwietnia 2018 | Joué-lès-Tours, Portugalia | Dywanowa | Katie Boulter | 6:4, 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 20 stycznia 2019 | Petit-Bourg, Gwadelupa | Dywanowa | Ana Sofía Sánchez | 6:1, 2:6, 6:1 |
Finalistka | 7. | 17 marca 2019 | Kazań, Rosja | Twarda (hala) | Jelena Rybakina | 2:6, 3:6 |
Finalistka | 8. | 12 maja 2019 | Óbidos, Portugalia | Dywanowa | Pemra Özgen | 5:7, 0:3 |
Zwyciężczyni | 6. | 29 września 2019 | Clermont-Ferrand, Francja | Twarda | Lara Salden | 6:7(2), 6:3, 6:1 |
Finalistka | 9. | 1 grudnia 2019 | Solarino, Włochy | Dywanowa | Indy de Vroome | 1:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 28 lutego 2021 | Moskwa, Rosja | Twarda (hala) | Julija Hatouka | 4:6, 6:3, 6:4 |
Finalistka | 10. | 14 marca 2021 | Kazań, Rosja | Twarda (hala) | Julija Hatouka | 6:7(6), 6:4, 4:6 |
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]100 000 $ turnieje |
75 000 $ turnieje |
50 000 $ turnieje |
25 000 $ turnieje |
10 000 $ turnieje |
Rezultat | Lp. | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 14 sierpnia 2005 | Gdynia, Polska | Ceglana | Agnieszka Radwańska | Katerina Awdijenko Natalia Bogdanowa | 6:1, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 21 sierpnia 2005 | Kędzierzyn-Koźle, Polska | Ceglana | Agnieszka Radwańska | Renata Voráčová Sandra Záhlavová | 6:1, 6:4 |
Finalistka | 1. | 30 października 2005 | Stambuł, Turcja | Twarda | Agnieszka Radwańska | Zsófia Gubacsi Marija Korytcewa | 3:6, 3:6 |
Finalistka | 2. | 6 listopada 2005 | Mińsk, Białoruś | Dywanowa | Agnieszka Radwańska | Kaciaryna Dziehalewicz Darja Kustawa | 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 19 lutego 2006 | Buchen, Niemcy | Dywanowa | Katerina Awdijenko | Lucie Kreigsmanova Zuzana Zálabská | walkower |
Zwyciężczyni | 4. | 2 kwietnia 2006 | Bath, Wielka Brytania | Twarda | Martina Babáková | Marie-Perrine Baudouin Karla Mraz | 6:3, 6:1 |
Finalistka | 3. | 13 maja 2006 | Warszawa, Polska | Ceglana | Justine Ozga | Irina Kuzmina Oksana Tiepliakowa | 0:6, 1:6 |
Finalistka | 4. | 10 lutego 2007 | Tipton, Wielka Brytania | Twarda (hala) | Ksienija Łykina | Kim Kilsdonk Elise Tamaëla | 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 18 lutego 2007 | Biberach an der Riß, Niemcy | Twarda | Nina Bratczikowa | Darija Jurak Sandra Martinović | 6:2, 6:0 |
Zwyciężczyni | 6. | 18 sierpnia 2007 | Bronx, Stany Zjednoczone | Twarda | Lucie Hradecká | Marija Korytcewa Darja Kustawa | 6:3, 1:6, 6:1 |
Zwyciężczyni | 7. | 18 listopada 2007 | Kunming, Chiny | Twarda | Yanina Wickmayer | Han Xinyun Xu Yifan | 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 8. | 9 listopada 2008 | Kraków, Polska | Twarda | Angelique Kerber | Olga Brózda Sandra Zaniewska | 6:3, 6:2 |
Finalistka | 5. | 11 października 2010 | Tokio, Japonia | Twarda | Olha Sawczuk | Jill Craybas Tamarine Tanasugarn | 3:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 9. | 8 lipca 2011 | Biarritz, Francja | Ceglana | Aleksandra Panowa | Erika Sema Roxane Vaisemberg | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 10. | 13 maja 2012 | Cagnes-sur-Mer, Francja | Ceglana | Aleksandra Panowa | Katalin Marosi Renata Voráčová | 7:5, 4:6, 10–6 |
Osiągnięcia juniorskie
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2007 | Wimbledon | Trawiasta | Madison Brengle | 2:6, 6:3, 6:0 |
Finalistka | 2007 | US Open | Twarda | Kristína Kučová | 3:6, 6:1, 6:7(4) |
Historia występów
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2005 | 2006 | 2007 | Suma Zw.-Por. | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wielki Szlem | ||||||||||||||||||||
Australian Open | A | A | QF | 3–1 | ||||||||||||||||
French Open | LQ | A | 2R | 1–2 | ||||||||||||||||
Wimbledon | 1RQ | SF | W | 12–2 | ||||||||||||||||
US Open | 1R | 2R | F | 6–3 | ||||||||||||||||
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie | 2–3 | 5–2 | 15–3 | 22–8 |
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2007 | Australian Open | Twarda | Julia Cohen | Jewgienija Rodina Arina Rodionowa | 6:2, 3:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 2007 | French Open | Ceglana | Ksienija Mileuska | Sorana Cîrstea Alexa Glatch | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2007 | Wimbledon | Trawiasta | Anastasija Pawluczenkowa | Misaki Doi Kurumi Nara | 6:4, 2:6, 10–7 |
Zwyciężczyni | 2007 | US Open | Twarda | Ksienija Mileuska | Oksana Kalasznikowa Ksienija Łykina | 6:1, 6:2 |
Historia występów
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Igrzyska olimpijskie
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza kobiet
[edytuj | edytuj kod]Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012 | |||
I runda | Mona Barthel | 6:4, 6:3 | |
II runda | Serena Williams [4] | 2:6, 3:6 |
Gra podwójna kobiet
[edytuj | edytuj kod]Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012 | |||
I runda | Agnieszka Radwańska | Dominika Cibulková / Daniela Hantuchová | 6:2, 6:1 |
II runda | Liezel Huber / Lisa Raymond [1] | 4:6, 6:7(3) |
Puchar Federacji
[edytuj | edytuj kod]Urszula Radwańska reprezentuje Polskę w Pucharze Federacji od 2006. W ciągu dziewięciu edycji rozegrała 30 meczów, w tym 25 singlowych i 5 deblowych. 15 meczów wygrała, 15 przegrała.
Gra pojedyncza (12-13)
[edytuj | edytuj kod]Rok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Rywal | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2006 | Europa/Afryka Grupa II | 26–29 kwietnia 2006 Antalya, Turcja | Portugalia (3:0) | Ceglana | Ana-Catarina Nogueira | Zwycięstwo | 6:2, 6:1 |
Grecja (3:0) | Ana Jerasimu | Zwycięstwo | 7:6(5), 6:4 | ||||
Łotwa (3:0) | Ieva Irbe | Zwycięstwo | 6:3, 6:1 | ||||
Gruzja (3:0) | Ia Jikia | Zwycięstwo | 6:2, 2:6, 6:1 | ||||
2007 | Europa/Afryka Grupa I | 18–21 kwietnia 2007 Płowdiw, Bułgaria | Bułgaria (3:0) | Dia Ewtimowa | Zwycięstwo | 6:1, 6:3 | |
2008 | Europa/Afryka Grupa I | 30 stycznia–1 lutego 2008 Budapeszt, Węgry | Rumunia (0:3) | Dywanowa (hala) | Monica Niculescu | Porażka | 5:7, 6:2, 4:6 |
Serbia (1:2) | Ana Ivanović | Porażka | 3:6, 1:6 | ||||
Gruzja (3:0) | Tatia Mikadze | Zwycięstwo | 6:1, 6:0 | ||||
2009 | Grupa światowa II Play-off | 25–26 kwietnia 2009 Gdynia, Polska | Japonia (3:2) | Ceglana | Ai Sugiyama | Porażka | 3:6, 1:6 |
Ayumi Morita | Porażka | 2:6, 4:6 | |||||
2012 | Europa/Afryka Grupa I | 1–4 lutego 2012 Ejlat, Izrael | Luksemburg (3:0) | Twarda | Claudine Schaul | Zwycięstwo | 6:2, 6:2 |
Chorwacja (3:0) | Donna Vekić | Zwycięstwo | 6:3, 6:3 | ||||
Rumunia (2:1) | Simona Halep | Porażka | 6:7(7), 4:6 | ||||
Szwecja (1:2) | Sofia Arvidsson | Porażka | 1:6, 2:6 | ||||
2013 | Europa/Afryka Grupa I | 6–9 lutego 2013 Ejlat, Izrael | Rumunia (2:1) | Twarda | Cristina Dinu | Zwycięstwo | 7:5, 6:2 |
Turcja (3:0) | Pemra Özgen | Zwycięstwo | 6:2, 4:6, 6:2 | ||||
Izrael (2:1) | Julja Gluszko | Porażka | 4:6, 4:6 | ||||
Chorwacja (2:1) | Ana Konjuh | Porażka | 6:2, 3:6, 6:7(6) | ||||
Grupa Światowa II Play-off | 20–21 kwietnia 2013 Koksijde, Belgia | Belgia (4:1) | Twarda (hala) | Kirsten Flipkens | Porażka | 4:6, 3:6 | |
Alison Van Uytvanck | Zwycięstwo | 6:1, 6:4 | |||||
2014 | Grupa Światowa Play-off | 19–20 kwietnia 2014 Barcelona, Hiszpania | Hiszpania (3:2) | Ceglana | María-Teresa Torró-Flor | Porażka | 6:4, 0:6, 1:6 |
Sílvia Soler Espinosa | Porażka | 1:6, 3:6 | |||||
2015 | Grupa Światowa | 7–8 lutego 2015 Kraków, Polska | Rosja (0:4) | Twarda | Marija Szarapowa | Porażka | 0:6, 3:6 |
Grupa Światowa Play-off | 18–19 kwietnia 2015 Zielona Góra, Polska | Szwajcaria (2:3) | Twarda (hala) | Timea Bacsinszky | Porażka | 2:6, 1:6 | |
Martina Hingis | Zwycięstwo | 4:6, 7:5, 6:1 |
Gra podwójna (3-2)
[edytuj | edytuj kod]Rok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Partnerka | Rywalki | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2007 | Europa/Afryka Grupa I | 18–21 kwietnia 2007 Płowdiw, Bułgaria | Ukraina (1:2) | Ceglana | Marta Domachowska | Alona Bondarenko Kateryna Bondarenko | Porażka | 6:3, 3:6, 3:6 |
2012 | Europa/Afryka Grupa I | 1–4 lutego 2012 Ejlat, Izrael | Rumunia (2:1) | Twarda | Agnieszka Radwańska | Irina-Camelia Begu Simona Halep | Zwycięstwo | 4:6, 6:0, 6:0 |
Szwecja (1:2) | Sofia Arvidsson Johanna Larsson | Porażka | 4:6, 3:6 | |||||
2013 | Europa/Afryka Grupa I | 6–9 lutego 2013 Ejlat, Izrael | Izrael (2:1) | Julia Glushko Szachar Pe’er | Zwycięstwo | 4:6, 6:3, 6:4 | ||
Chorwacja (2:1) | Darija Jurak Ana Konjuh | Zwycięstwo | 6:2, 6:4 |
Bilans spotkań przeciwko pierwszej dziesiątce rankingu WTA
[edytuj | edytuj kod]Bilans spotkań w turniejach WTA Tour i w kwalifikacjach do tych turniejów przeciwko zawodniczkom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu w przeciągu kariery (stan na 31 lipca 2015).
Tenisistka | Liczba meczów | Wygrane:przegrane | Lista spotkań |
---|---|---|---|
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 1. miejscu w rankingu WTA | |||
Serena Williams | 5 | 0:5 | Przeciwko S. Williams:
|
Ana IvanovićKK | 4 | 2:2 | |
Caroline Wozniacki | 4 | 0:4 | Przeciwko C. Wozniacki:
|
Venus Williams | 3 | 1:2 | Przeciwko V. Williams:
|
Wiktoryja Azaranka | 3 | 0:3 | Przeciwko W. Azarance:
|
Marija Szarapowa | 2 | 0:2 | Przeciwko M. Szarapowej:
|
Jelena Janković | 2 | 2:0 | |
Martina Hingis | 1 | 1:0 | Przeciwko M. Hingis:
|
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 2. miejscu w rankingu WTA | |||
Agnieszka RadwańskaKK | 4 | 1:3 | Przeciwko A. Radwańskiej:
|
Swietłana Kuzniecowa | 1 | 1:0 | Przeciwko S. Kuzniecowej:
|
Li NaKK | 1 | 0:1 | Przeciwko N. Li:
|
Petra Kvitová | 1 | 0:1 | Przeciwko P. Kvitovej:
|
Anastasija MyskinaKK | 1 | 0:1 | Przeciwko A. Myskinie:
|
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 3. miejscu w rankingu WTA | |||
Nadieżda Pietrowa | 2 | 0:2 | Przeciwko N. Pietrowej:
|
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 4. miejscu w rankingu WTA | |||
Francesca Schiavone | 3 | 3:0 | |
Kimiko Date | 1 | 0:1 | Przeciwko K. Date:
|
Samantha Stosur | 1 | 0:1 | Przeciwko S.Stosur:
|
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 5. miejscu w rankingu WTA | |||
Daniela Hantuchová | 6 | 4:2 | |
Angelique Kerber | 2 | 0:2 | |
Sara Errani | 2 | 0:2 | |
Anna CzakwetadzeKK | 1 | 1:0 | Przeciwko A. Czakwetadze:
|
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 7. miejscu w rankingu WTA | |||
Lucie Šafářová | 3 | 0:3 | |
Marion BartoliKK | 1 | 1:0 | Przeciwko M. Bartoli:
|
Patty SchnyderKK | 1 | 0:1 | Przeciwko P. Schnyder:
|
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 8. miejscu w rankingu WTA | |||
Alicia MolikKK | 1 | 1:0 | Przeciwko A. Molik:
|
Ai SugiyamaKK | 1 | 0:1 | Przeciwko A. Sugiyamie:
|
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 10. miejscu w rankingu WTA | |||
Dominika Cibulková | 7 | 2:5 | |
Marija Kirilenko | 5 | 2:3 | Przeciwko M. Kirilenko:
|
Flavia PennettaKK | 2 | 1:1 | Przeciwko F. Pennetcie:
|
KK Zawodniczka już zakończyła karierę.
Działalność pozasportowa
[edytuj | edytuj kod]W 2018 stworzyła markę luksusowych torebek UR by Urszula Radwańska[14].
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Medal Świętego Brata Alberta za wspieranie osób niepełnosprawnych – 2014[15]
- Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021[16]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Polki w Top 100 rankingu WTA [online], historiapolskiegotenisa.pl [dostęp 2022-05-23] (pol.).
- ↑ Nie żyje Władysław Radwański, dziadek sióstr Radwańskich. niezalezna.pl, 2013-08-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
- ↑ Marek Bartosik: Mama Radwańska i córka z najwyższej półki. gazetakrakowska.pl, 2012-07-30. [dostęp 2022-08-17].
- ↑ Olimpijczycy. zsoms.krakow.pl. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]. (pol.).
- ↑ Agnieszka Radwańska: Zaliczyłam kolejny semestr!. interia.pl, 2012-12-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
- ↑ Non stop tenis, czyli druga część rozmowy z Urszulą Radwańską. tenisklub.pl, 2012-01-01. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)]. (pol.).
- ↑ Słowo od JM Rektora. esr.awf.krakow.pl, 16 czerwca 2014. [dostęp 2014-07-07].
- ↑ Agnieszka i Urszula Radwańskie obroniły prace licencjackie. Onet.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ Te pary połączyła miłość do tenisa. Onet, 2015-06-03. s. 6. [dostęp 2016-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-17)]. (pol.).
- ↑ ITF Tennis – Juniors – Current Rankings, ITFTennis.com, 17 grudnia 2007. Link sprawdzony 2007-12-30. (ang.).
- ↑ Rafał Smoliński: Urszula Radwańska rozstała się z trenerem, Polka nie zagra w Australian Open. sportowefakty.pl, 2013-12-22. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).
- ↑ My new coach became Martin Fassati. teamula.com, 13 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-16].
- ↑ Pod koniec sezonu Urszula Radwańska podziękowała za współpracę Maciejowi Domce. – Rozstaliśmy się podczas turnieju w Chinach. Przyjąłem jej decyzję ze spokojem – powiedział dla Eurosport.Onet.pl, były już opiekun Polki.. eurosport.onet.pl, 2015-11-05. [dostęp 2015-11-06].
- ↑ Przed laty Polka dołączyła do milionerek. "Teraz zarabiam małe pieniądze" [online], Przegląd Sportowy Onet, 7 grudnia 2023 .
- ↑ Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-02] .
- ↑ Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Oficjalna strona Urszuli Radwańskiej