Waco CG-3 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Waco CG-3A

Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Waco Aircraft Company of Troy
Typ	lekki szybowiec desantowy
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji mieszanej
Załoga	2
Historia
Data oblotu	luty 1942
Lata produkcji	1942
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	22,25 m
Długość	14,78 m
Powierzchnia nośna	39,00 m²
Masa
Własna	1 089 kg
Użyteczna	907 kg
Startowa	1 996 kg
Osiągi
Prędkość przelotowa	161 km/h
Prędkość minimalna	61 km/h
Prędkość holowania	195 km/h
Dane operacyjne
Liczba miejsc
7 żołnierzy z pełnym wyposażeniem
Użytkownicy
Stany Zjednoczone
Multimedia w Wikimedia Commons

Waco CG-3 – amerykański lekki szybowiec transportowy z okresu II wojny światowej

Na początku 1941 roku dowództwo Sił Powietrznych Wojsk Lądowych Stanów Zjednoczonych zwróciło się wytwórni lotniczych o opracowanie szybowców transportowych. Na to zamówienie odpowiedziała między innymi wytwórnia Waco Aircraft Company of Troy z Troy w stanie Ohio. Z wytwórnią podpisano w czerwcu 1941 roku umowę na opracowania dwóch typów szybowców – ośmiomiejscowego (oznaczony jako Waco CG-3) i piętnastomiejscowego (oznaczony jako CG-4). Oba szybowce były opracowywane w tym samym czasie.

Prototyp szybowca CG-3 został opracowany w 1941 roku a prototyp przewidziany do prób statycznych zbudowano 26 grudnia 1941 roku, a do badań w locie 31 stycznia 1942 roku. Badania szybowca zakończono w kwietniu 1942 roku i skierowano go do produkcji seryjnej w wytwórni Commonwealth Aircraft Co. w Kansas City.

Zbudowano jednak tylko 100 sztuk tego typu szybowców, gdyż stwierdzono, że jest zbyt mały a zbudowany w tym samym czasie szybowiec Waco CG-4 posiadający większą ładowność jest bardziej przydatny dla wojska i to on stał się szybowcem podstawowym.

Szybowiec Waco CG-3 był używany jedynie do celów szkoleniowych, nie był używany w działaniach bojowych.

Szybowiec Waco CG-4A to górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej, metalowo-drewnianej.

Skrzydła dwudźwigarowe wykonane z drewna, pokryte cienką sklejką i dodatkowo kryte płótnem. Skrzydła wyposażone w lotki. Obrys prostokątny z zaokrąglonymi końcówkami. Zastrzał w kształcie litery V.

Kadłub o konstrukcji kratownicowej, wykonany ze spawanych rur stalowych i kryty płótnem. Piloci siedzieli w kabinie obok siebie. Kadłub zawierał kabinę w której mieściły się 7 żołnierzy, wejście do niej odbywało się po odchyleniu do góry pokrywy przedniej części kabiny.

Podwozie klasyczne z kółkiem ogonowym i centralną płozą.

• TadeuszT. Królikiewicz TadeuszT., Szybowce transportowe, Warszawa: MON, 1985, ISBN 83-11-07162-4, OCLC 750576901 . Brak numerów stron w książce

• Zdjęcie szybowca