Ą̄ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | Ą̄ |
---|---|
Minuskuła | ą̄ |
Podstawowy alfabet | kaska |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Znak diakrytyczny | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Ą̄, ą̄ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z ogonkiem i makronem. Wykorzystywana jest w zapisie języka kaska, w którym oznacza nazalizowaną samogłoskę półotwartą tylną zaokrągloną w iloczasie ([ãː])[1].
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Forma | Wygląd | Części składowe | Kodowanie | |
---|---|---|---|---|
majuskuła | Ą̄ | U+0104 Ą | U+0304 ◌̄ | U+0104 |
minuskuła | ą̄ | U+0105 ą | U+0304 ◌̄ | U+0104 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kaska language, alphabet and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-08] .