112 Dywizja Strzelecka (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

112 Dywizja Strzelecka
112-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Podległość

24 Armia

112 Dywizja Strzelecka (ros. 112-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwionej.

112 Dywizja Strzelecka (112 DS) została sformowana w 1941[1]. Jej szlak bojowy w składzie 27 Korpusu Strzeleckiego prowadził m.in. przez: Przeworsk, Rzeszów, Morawicę, Chęciny i Przemków, a zakończył się zdobyciem Wrocławia[2].

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • płk Iwan Kopiak (28.09.1941 – 10.10.1941)
  • płk Iwan Jermolkin (10.08.1942 – 15.11.1942)
  • gen. mjr Porfirij Furt (31.12.1942 – 27.04.1943)
  • Piotr Poliakow (01.04.1943 – 31.08.1943)
  • płk Dmitrij Żukow[3] (01.01.1945 – 31.05.1945)[4]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • 385 Pułk Strzelecki
  • 416 Pułk Strzelecki
  • 525 Pułk Strzelecki
  • 436 Pułk Artylerii[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-05-19].
  2. Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 331,421, 601,602.
  3. Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 419.
  4. 112-я стрелковая дивизия [online], rkkawwii.ru [dostęp 2024-04-22].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.