52 Dywizja Strzelecka (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

52 Dywizja Strzelecka
52-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1935

Rozformowanie

1941

Działania zbrojne
agresja ZSRR na Polskę, wojna zimowa, wojna niemiecko-sowiecka
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

64 Korpus Strzelecki

52 Dywizja Strzelecka (ros. 52-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

Sformowana w 1935 w Moskiewskim Okręgu Wojskowym.
Brała udział w agresji na Polskę walcząc w składzie 23 Korpusu Strzeleckiego[1]. Zimą 1940 roku została skierowana w skład wojsk biorących udział w wojnie zimowej z Finlandią, po której zakończeniu pozostała w Leningradzkim Okręgu Wojennym.

W czerwcu 1941 roku w składzie 14 Armii. 26 grudnia 1941 przeformowana w 10 Gwardyjską Dywizję Strzelecką.

1 marca 1942 powtórnie sformowana na bazie 5 Brygady Saperów. W styczniu 1944 walczyła w składzie 64 Korpusu Strzeleckiego, 57 Armii, 2 Frontu Ukraińskiego.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze formowanie

  • 58 pułk strzelecki
  • 112 pułk strzelecki
  • 205 pułk strzelecki
  • 158 pułk artylerii lekkiej
  • 208 pułk artylerii haubic (przeformowany w 73 pa)
  • 411 samodzielny batalion czołgów[2]
  • 54 dywizjon artylerii przeciwpancernej
  • 314 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
  • 62 batalion rozpoznawczy
  • 29 batalion saperów
  • 7 batalion łączności
  • 37 batalion medyczno-sanitarny
  • 61 batalion transportowy
  • 191 piekarnia polowa
  • 42 punkt weterynaryjny
  • 105 stacja poczty polowej
  • 201 kasa polowa

Drugie formowanie

  • 429 pułk strzelecki
  • 431 pułk strzelecki
  • 439 pułk strzelecki
  • 1028 pułk artylerii lekkiej
  • 405 dywizjon artylerii przeciwpancernej
  • 127 kompania rozpoznawcza
  • 164 batalion saperów
  • 587 batalion łączności (563 kłącz)
  • 106 batalion medyczno-sanitarny
  • 42 kompania przeciwchemiczna
  • 527 kompania transportowa
  • 371 piekarnia polowa
  • 842 punkt weterynaryjny
  • 1150 stacja poczty polowej
  • 201 kasa polowa

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • płk Iwan Russijanow (był w 1939)[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zarzycki 2014 ↓, s. 263.
  2. Zarzycki 2014 ↓, s. 264.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]