1 Pułk Jazdy Krakowskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Kajetan Rzuchowski |
Ostatni | ppłk Stanisław Leski |
Działania zbrojne | |
powstanie listopadowe | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
1 Pułk Jazdy Krakowskiej – pułk jazdy polskiej doby powstania listopadowego, sformowany w grudniu 1830 z jazdy 30-dymowej.
Pułk otrzymał 3 krzyże kawalerskie, 43 złote i 38 srebrnych.
Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]
- płk Kajetan Rzuchowski,
- ppłk Michał Badeni (8 lipca),
- ppłk Stanisław Leski (14 lipca).
Walki pułku[edytuj | edytuj kod]
Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.
Bitwy i potyczki[1]:
- Nowa Wieś (19 lutego 1831),
- Markuszów (3 marca 1831),
- Róża (21 kwietnia 1831),
- Kock (7 maja 1831),
- Lubartów (10 maja 1831),
- Łęczyna i Stary Zamość (12 maja 1831),
- Mińsk (14 lipca 1831),
- Paprotnia (15 sierpnia 1831),
- Warszawa (6 i 7 września 1831),
- Rypin (3 października 1831).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gembarzewski 1925 ↓, s. 86.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815–1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.