4 Dywizja Jazdy (powstanie listopadowe) – Wikipedia, wolna encyklopedia

4 Dywizja Jazdy (Dywizja Rutiego (?) - konnica rezerwowa^[1]) – związek taktyczny jazdy okresu powstania listopadowego.

W lutym 1831^[1]

• dowódca – płk Andrzej Ruttié (?)
  • 1 Brygada Jazdy – płk Kazimierz Skarżyński
    • 2 pułk strzelców konnych
    • 1 pułk Mazurów
    • zakład pułku poznańskiego
  • 2 Brygada Jazdy – płk Ludwik Kicki
    • 5 pułk strzelców konnych
    • 2 pułk Mazurów

• Edmund Callier: Bitwy i potyczki stoczone przez wojsko polskie w roku 1831. Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1887.
• Eligiusz Kozłowski: Historia oręża polskiego 1795-1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983. ISBN 83-214-0339-5. Brak numerów stron w książce