Bitwa pod Dobrem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Dobrem

powstanie listopadowe
Maksymilian Gierymski, Patrol polski w 1830 roku
Czas	17 lutego 1831
Miejsce	okolice miejscowości Dobre
Terytorium	Królestwo Kongresowe, dzisiejsza Polska
Wynik	zwycięstwo Polaków
Strony konfliktu
powstańcy listopadowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Jan Zygmunt Skrzynecki Grigorij Rosen
Siły
11 batalionów, 4 szwadrony i 12 dział 19 batalionów, 12 szwadronów, 5 sotni kozackich i 56 dział
Straty
200 zabitych 750 zabitych
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) miejsce bitwy
52°19′17″N 21°40′42″E/52,321389 21,678333

Bitwa pod Dobrem – bitwa stoczona 17 lutego 1831 roku podczas powstania listopadowego. Była to zwycięska bitwa wojsk polskich dowodzonych przez generała Jana Skrzyneckiego nad wojskami rosyjskimi pod dowództwem gen. Rosena. Stoczona została pod Dobrem. Skrzynecki umiejętnie tę walkę rozreklamował, przemilczając błędy oraz nie tak znów wielkie zwycięstwo, w które na ogół wierzono.

W czasie, gdy główne siły rosyjskie maszerowały na Warszawę, 6 korpus G.Rosena (19 batalionów, 12 szwadronów, 5 sotni kozackich i 56 dział) zaatakował dywizję generała Skrzyneckiego, którą wzmocniła część dywizji generała Franciszka Żymirskiego (razem 11 batalionów, 4 szwadrony i 12 dział). Rosjanie atakowali drogą węgrowską w kierunku leśnej polany znajdującej się pod miasteczkiem Dobre. Na polanę dotrzeć można było tylko wąskimi cieśninami, co znacznie ułatwiało obronę. Skrzynecki umieścił w Dobrem główną część swych sił i przyjął bitwę. Obie strony przeprowadzały liczne natarcia i kontrnatarcia, jednak ani Polacy, ani Rosjanie nie zdołali uzyskać przewagi. W końcu po pięciu godzinach walk Skrzynecki zdecydował się na odwrót w kierunku Okuniewa. W bitwie wojska polskie straciły 300 żołnierzy, natomiast rosyjskie - 755 żołnierzy.

• Edmund Callier: Bitwy i potyczki stoczone przez wojsko polskie w roku 1831. Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1887, s. 6.
• Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I