Aeronautica Militare – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aeronautica Militare
Ilustracja
Godło Aeronautica Militare
Państwo

 Włochy

Data sformowania

12 czerwca 1946
(zmiana nazwy z Regia Aeronautica)

Dane podstawowe
Obecny dowódca

generał porucznik Giuseppe Bernardis

Podporządkowanie

Włoskie Siły Zbrojne

Liczebność

45 879 ludzi
585 samolotów
114 śmigłowców

Oznaka na samolotach Włoskich Sił Powietrznych

Aeronautica Militare – siły powietrzne, jeden z rodzajów sił zbrojnych Włoch.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Regia Aeronautica.

Początki powietrznych operacji włoskiej armii sięgają XIX wieku. W listopadzie 1884 roku utworzono Służbę Lotniczą (Servizio Aeronautico), na wyposażeniu której znalazły się balony. W styczniu 1885 roku, jednostka została przemianowana na Sekcję Balonów (Sezione Aerostatica). Pierwszy samolot pojawił się już w 1909 roku a w trakcie trwania wojny włosko-tureckiej w latach 1911–1912 w Libii, samoloty zostały po raz pierwszy przez Włochy użyte w działaniach bojowych. W październiku 1912 roku, własną, niezależną od armii jednostkę lotniczą utworzyła włoska marynarka. W maju 1913 roku jednostka została przekształcona w Sekcję Lotnictwa Marynarki Wojennej (Sezione Aeronautica della Marina). 18 czerwca 1913 roku utworzono Korpus Lotniczy (Corpo Aeronautico). Korpus był niezależną od armii jednostką, znajdującą się w strukturze Ministerstwa Wojny (Ministero della Guerra). 7 stycznia 1915 roku, na mocy królewskiego dekretu, Korpus został przemianowany na Korpus Lotnictwa Wojskowego (Corpo Aeronautico Militare), nadal niezależny od armii i podlegający bezpośrednio Ministerstwu Wojny. Stan taki trwał do 28 marca 1923, kiedy to kolejnym dekretem króla Wiktora Emanuela III, utworzone zostały samodzielne Królewskie Siły Powietrzne – Regia Aeronautica. Po wojnie w referendum zrealizowanym w wyniku proklamacji Włoskiej Republiki 18 czerwca 1946 r. Regia Aeronautica straciła swoją królewską nazwę i jej nazwa została zmieniona na Aeronautica Militare Italiana (AMI)[1]. W latach 30. lotnictwo włoskie było praktycznie w całości wyposażone w samoloty własnej konstrukcji.

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

Włoskie Siły Powietrzne noszą obecnie nazwę Aeronautica Militare Italiana (AMI) stanowią 5 Aliancką Taktyczną Brygadę Powietrzną. W swoich szeregach Włosi mają niemieckie samoloty Panavia Tornado, wyposażone m.in. w pociski MBB Kormoran. Zakupione zostały w liczbie 100 sztuk w Wielkiej Brytanii, służą one głównie do zadań szturmowym. W 1991 roku podczas I wojny w Zatoce Perskiej samoloty Tornado uczestniczyły w ataku na Irak w ramach operacji Pustynna Burza. Siły AMI podlegają kwaterze głównej w Rzymie. Skrzydło lotnicze podlega także Narodowemu Dowództwu Obrony Powietrznej. Głównym wyposażeniem włoskich wojsk w latach 90. był samolot Lockheed F-104S, który został zastąpiony przez Eurofighter Typhoon. Od 1995 roku we włoskich siłach lotniczych służy włosko-brazylijski samolot szturmowy AMX-T. Zastąpił on wysłużone samoloty szturmowe Fiat G.91R i G.91Y oraz samoloty rozpoznawcze Lockheed RF-104G. Innymi samolotami służącymi w latach dziewięćdziesiątych były Breguet Atlantic służące do patrolowania morza. W 2012 wycofano ostatnie z wypożyczonych od USAF General Dynamics F-16 Fighting Falcon, wykorzystywanych przez 9 lat jako rozwiązane przejściowe do czasu osiągnięcia gotowości operacyjnej Eurofighterów. Przez najbliższe dekady trzon lotnictwa bojowego mają stanowić 96 Eurofighter Typhoon i 90 Lockheed Martin F-35 Lightning II.

General Atomics Aeronautical Systems dostarczył wszystkie zamówione bezzałogowe samoloty rozpoznawcze MALE RQ-1 Predator A. Modele zamówione na potrzeby Włoskich Sił Powietrznych zostały pozbawione przenoszenia uzbrojenia. Łącznie od 2004 roku wojsko włoskie otrzymało 9 sztuk RQ-1, 6 sztuk MQ-9 Reaper oraz w listopadzie 2015 roku złożono zamówienie na uzbrojenie dla MQ-9[2]. W styczniu 2017 roku koncert Leonardo podpisał z włoskim Narodowym Dyrektoriatem Uzbrojenia (NAD) kontrakt na dostawę 5 przedseryjnych samolotów treningowych M-345 HET (High Efficiency Trainer), które mają zastąpić wiekowe MB-339[3][4][5].

W służbie

[edytuj | edytuj kod]
Zdjęcie Samolot Producent Typ Wersja/oznaczenie[6] Liczba sztuk Uwagi
Samoloty bojowe
Lockheed Martin F-35 Lightning II  Stany Zjednoczone
 Wielka Brytania
 Włochy
Myśliwiec wielozadaniowy F-35A
F-35B
17
3
Eurofighter Typhoon  Wielka Brytania
 Niemcy
 Włochy
 Hiszpania
Myśliwiec wielozadaniowy F-2000A
TF-2000A
80
14
W latach 2004–2020 dostarczono 96.
Panavia Tornado  Wielka Brytania
 Niemcy
 Włochy
Myśliwiec szturmowy
SEAD
Treningowy
IDS A-200A/C
ECR EA-200B
IDS TA-200A/B
50
16
7
AMX International AMX  Włochy
 Brazylia
Samolot szturmowy A-11A
TA-11A
19
5
Wycofane ze służby wraz z dniem 5 kwietnia 2024
211
Wczesnego ostrzegania i patrolowe
Alenia C-27J Spartan  Włochy SIGINT MC-27J Praetorian 3
ATR 72 MP  Francja
 Włochy
Morski patrolowiec P-72A 4[7]
Israel Air Force EL/W-2085 on display at Farnborough 2008 Gulfstream G550  Izrael wczesne ostrzeganie EL/W-2085 2[8] Offset za M-346.
9
Samoloty transportowe i Powietrzne tankowce
Boeing KC-767  Stany Zjednoczone Transportowy/Tankowiec KC-767A 4
Lockheed C-130 Hercules  Stany Zjednoczone Transportowy
Transportowy/Tankowiec
C-130J-30
C-130J
KC-130J
10
6
2
W 2009 utracono 1 KC-130J.
Alenia C-27J Spartan  Włochy Transportowy C-27J 9
Piaggio P.180 Avanti  Włochy Lekki transportowiec
Szkolne
VC-180A
VC-180B
T-180A
11
2
4
Airbus A319CJ  Niemcy Transport VIP VC-319A 2
Airbus A340  Francja Transport VIP A340-541 1
Dassault Falcon 900EX  Francja Transport VIP VC-900A
Easy/VC-900B
3
2
56
Samoloty szkolno-treningowe
Aermacchi SF-260  Włochy szkolenie podstawowe T-260EA 30
Aermacchi M.B.339  Włochy szkolno-treningowy/akrobacyjny T-339A
FT-339B/C
AT-339A
34
29
18
Alenia Aermacchi M-345  Włochy szkolenie podstawowe T-345A 2[9]/3
Aermacchi M-346 Master  Włochy szkolenie zaawansowane T-346A 18[10] Dostarczone w latach 2011-2018.
Tecnam P2006T  Włochy szkolenie wielosilnikowe T-2006A 3
132
Śmigłowce
Agusta-Bell AB212AM Twin Huey  Włochy Śmigłowiec użytkowy HH-212A 33
AgustaWestland AW139  Włochy SAR
VIP
szkolne
HH-139A
HH-139B
VH-139A
UH-139A
13
17
4
2

Dwa w Protezione Civile. Dostarczone w latach 2012-2022.
Leonardo AW101[11]  Włochy /  Wielka Brytania CSAR / MEDEVAC HH-101A Caesar 12 Dostarczone w latach 2015-2020.
Agusta NH-500E Defender  Włochy Śmigłowiec szkolny/bojowy TH-500B
NH-500
45
2
150
Inne
MQ-1 Predator  Stany Zjednoczone taktyczny BSL MQ-1C Predator A+ 8[12]
MQ-9 Reaper  Stany Zjednoczone taktyczny BSL MQ-9B 6 W listopadzie 2015 roku rząd Włoch zwrócił się do Amerykanów z prośbą o sprzedaż uzbrojenia dla bsl Reaper[13].
14
Suma
579

Wycofane

[edytuj | edytuj kod]

Myśliwce

[edytuj | edytuj kod]

Ciężkie myśliwce i samoloty szturmowe

[edytuj | edytuj kod]

Bombowce

[edytuj | edytuj kod]
Eurofighter Typhoon należący do Włoskich Sił Powietrznych

Transportowe

[edytuj | edytuj kod]

Treningowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leszek A. Wieliczko, Siły Powietrzne Włoch, „Lotnictwo”, nr 4-5 (2017), s. 44–58, ISSN 1732-5323
  2. Andrzej Hładij: Koniec produkcji Predatorów A. Ostatnie egzemplarze dla Włoch. defence24.pl, 2015-12-30. [dostęp 2017-11-27].
  3. Oblot M-345
  4. Juliusz Sabak: Włochy: Rusza produkcja samolotów treningowych M-345 HET. defence24.pl, 2017-01-16.
  5. WŁOCHY PIERWSZYM NABYWCĄ M-345
  6. UTILIZZO DELLA NOMENCLATURA “MISSION DESIGN SERIES” (MDS). MINISTERO DELLA DIFESA
  7. WŁOSI ODBIERAJĄ PIERWSZE P-72A
  8. Włochy wzmacniają lotnictwo. F-35 i maszyny wczesnego ostrzegania. defence24.pl, 2016-12-21.
  9. Maciej Hypś: Aeronautica Militare odebrała pierwsze T-345A. Konflikty.pl, 2020-12-27. [dostęp 2020-12-27].
  10. WŁOCHY ZAMAWIAJĄ KOLEJNE T-346A
  11. Łukasz Golowanow: Pierwszy HH-101 we włoskich siłach powietrznych. konflikty.pl, 25 lutego 2016. [dostęp 2017-03-09].
  12. OSTATNIE PREDATORY DLA WŁOCH
  13. UZBROJENIE DLA WŁOSKICH REAPERÓW

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]