António Martins da Cruz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 28 grudnia 1946 |
---|---|
Minister spraw zagranicznych Portugalii | |
Okres | od 6 kwietnia 2002 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący OBWE | |
Okres | od 7 kwietnia 2002 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
António Manuel de Mendonça Martins da Cruz (ur. 28 grudnia 1946 w Lizbonie[1]) – portugalski dyplomata, prawnik i polityk, w latach 2002–2003 minister spraw zagranicznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent prawa na Uniwersytecie Lizbońskim. Kształcił się także na Uniwersytecie Genewskim. W pierwszej połowie lat 70. dołączył do portugalskiej służby dyplomatycznej. Pracował w departamencie międzynarodowych organizacji gospodarczych, następnie w Mozambiku i Egipcie. W 1979 przeszedł do stałego przedstawicielstwa Portugalii przy ONZ w Genewie. W 1984 objął stanowisko dyrektora departamentu integracji europejskiej w resorcie spraw zagranicznych. W 1985 premier Aníbal Cavaco Silva powołał go na swojego doradcę, funkcję tę pełnił przez dziesięć lat. Następnie był ambasadorem przy NATO i Unii Zachodnioeuropejskiej, a od 1999 w Hiszpanii[1]. W międzyczasie w 1987 został wykładowcą na Universidade Lusíada de Lisboa[2].
W kwietniu 2002 z rekomendacji Partii Socjaldemokratycznej został inistrem spraw zagranicznych w gabinecie José Manuela Durão Barroso[1]. Pełnił tę funkcję do października 2003. Od 7 kwietnia do 31 grudnia 2002 zajmował również stanowisko OBWE[3]. Po odejściu z rządu zajął się działalnością konsultingową, powoływany w skład organów kierowniczych różnych przedsiębiorstw i instytucji gospodarczych, został m.in. prezesem izb handlowo-przemysłowych portugalsko-panamskiej i portugalsko-dominikańskiej[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Komandor Orderu Infanta Henryka (1987, Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (1994, Portugalia)[4]
- Komandor Orderu Gwiazdy Polarnej (1987, Szwecja)
- Wielki Oficer Orderu Oswobodziciela (1987, Wenezuela)
- Komandor Orderu Narodowego Zasługi (1990, Ekwador)
- Komandor Orderu Narodowego Zasługi (1990, Francja)
- Komandor Orderu Honoru (1990, Grecja)
- Komandor Orderu Pro Merito Melitensi (1991, Zakon Maltański)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wielkiego Księstwa Luksemburga (1991, Luksemburg)
- Wielki Oficer Orderu Oranje-Nassau (1992, Holandia)
- Wielki Oficer Orderu Bernardo O’Higginsa (1993, Chile)
- Order Stara Płanina I klasy (2002, Bułgaria)
- Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (2000, Hiszpania)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (2000, Hiszpania)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (2002, Węgry)
- Krzyż Wielki Orderu Wyzwoliciela San Martina (2003, Argentyna)
- Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (2003, Brazylia)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c António Martins da Cruz. infopedia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).
- ↑ a b Ambassador António Martins da Cruz. cratimor.com. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
- ↑ Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-21]. (ang.).
- ↑ Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).
- ↑ Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2018-01-20]. (port.).