Jaime Gama – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jaime Gama
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1947 ; Fajã de Baixo
	Minister spraw zagranicznych Portugalii
Okres	od 9 czerwca 1983; do 6 listopada 1985
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	Vasco Futscher Pereira
Następca	Pedro Pires de Miranda
	Minister spraw zagranicznych Portugalii
Okres	od 28 października 1995; do 6 kwietnia 2002
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	José Manuel Barroso
Następca	António Martins da Cruz
	Przewodniczący OBWE
Okres	od 1 stycznia 2002; do 6 kwietnia 2002
Poprzednik	Mircea Geoană
Następca	António Martins da Cruz
	Przewodniczący Zgromadzenia Republiki
Okres	od marca 2005; do czerwca 2011
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	João Bosco Mota Amaral
Następca	Maria da Assunção Esteves
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jaime José de Matos da Gama (ur. 8 czerwca 1947 w Fajã de Baixo) – portugalski polityk, minister spraw zagranicznych w rządach socjalistów (1983–1985, 1995–2002), w latach 2005–2011 przewodniczący Zgromadzenia Republiki X i XI kadencji i członek Rady Państwa.

Życiorys

Ukończył studia na wydziale filozofii Uniwersytetu Lizbońskiego. Pracował jako nauczyciel w szkole średniej, a także nauczyciel akademicki, zajmował się również dziennikarstwem. Zaangażował się w ruch opozycyjny wobec reżimu Nowego Państwa, był dwukrotnie aresztowany za prowadzoną działalność przez funkcjonariuszy tajnej policji politycznej PIDE i DGS. W wyborach z 1969 kandydował z ramienia ugrupowania CEUD, jednak wszystkie mandaty w parlamencie obsadziła Unia Narodowa. W ostatnich latach reżimu był dziennikarzem opozycyjnej gazety „República”. W 1973 w Bad Münstereifel znalazł się wśród założycieli emigracyjnej Partii Socjalistycznej.

W 1975 objął mandat deputowanego do konstytuanty. W 1976 został posłem do Zgromadzenia Republiki I kadencji z okręgu Azory. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w każdych kolejnych wyborach do 2009 włącznie, od 1983 wybierany w okręgu Lizbona. Przewodniczył komisji ds. regionów autonomicznych (1975–1976), komisji spraw zagranicznych (1976–1978), komisji obrony narodowej (1985–1991) oraz komisji spraw europejskich i zagranicznych (2002–2005).

W 1978 sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych. Od 1983 do 1985 po raz pierwszy pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych. Ponownie objął to ministerstwo w 1995 w gabinecie Antónia Guterresa, kierując nim do 2002. W 1999 był również przez krótki okres ministrem obrony narodowej, zaś w latach 1999–2002 pełnił funkcję ministra stanu. Od 1 stycznia do 6 kwietnia 2002 sprawował funkcję przewodniczącego OBWE^[1].

W latach 2005 i 2009 był wybierany na przewodniczącego Zgromadzenia Republiki X i XI kadencji, stanowisko to zajmował do 2011. Zasiadał z urzędu w Radzie Państwa. Po zakończeniu kadencji wycofał się z działalności politycznej.

Dołączył następnie do kompanii Albright Stonebridge Group założonej przez Madeleine Albright^[2]. W 2014 został przewodniczącym rady dyrektorów banku Novo Banco dos Açores^[3].

Jest autorem książki Política Externa Portuguesa (1983–1985, 1995–1999, 1999–2002).

Odznaczenia

Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (1986, Portugalia)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (1987, Portugalia)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Wolności (2004, Portugalia)^[4]
Wielka Wstęga Orderu Leopolda (2000, Belgia)^[5]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (2001, Chile)^[5]
Order Gwiazdy Białej I klasy (2006, Estonia)^[5]
Komandor Orderu Legii Honorowej (1991, Francja)^[5]
Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej (1999, Francja)^[5]
Krzyż Wielki Orderu Honoru (2000, Grecja)^[5]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (1998, Hiszpania)^[5]
Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania)^[6]
Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Jordanii (2009, Jordania)^[5]
Wielka Wstęga Orderu Alawitów (1992, Maroko)^[5]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (2009, Norwegia)^[5]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP (1997, Polska)^[7]^[5]
Krzyż Wielki Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (2010, Watykan)^[5]
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2002, Włochy)^[5]
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)^[6]
Wielki Łańcuch Orderu Timoru Wschodniego (Timor Wschodni)^[6]
Honorowy Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu św. Michała i św. Jerzego (Wielka Brytania)^[6]

Przypisy

↑ Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-22]. (ang.).
↑ Jaime Gama. albrightstonebridge.com. [dostęp 2016-09-02]. (ang.).
↑ Jaime Gama é o novo 'chairman' do BES Açores. sapo.pt, 27 marca 2014. [dostęp 2016-09-02]. (port.).
↑ ^a ^b ^c Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2016-09-03]. (port.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2016-09-03]. (port.).
↑ ^a ^b ^c ^d Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2010-11-10]. (port.).
↑ M.P. z 1997 r. nr 83, poz. 816

Bibliografia

Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2010-11-10]. (port.).
Jaime Gama. parlamento.pt. [dostęp 2016-09-02]. (port.).

[1] Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-22]. (ang.).

[2] Jaime Gama. albrightstonebridge.com. [dostęp 2016-09-02]. (ang.).

[3] Jaime Gama é o novo 'chairman' do BES Açores. sapo.pt, 27 marca 2014. [dostęp 2016-09-02]. (port.).

[OP-4] Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2016-09-03]. (port.).

[OZ-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2016-09-03]. (port.).

[OZ1-6] Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2010-11-10]. (port.).

[7] M.P. z 1997 r. nr 83, poz. 816

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]