Enzo Moavero Milanesi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 17 sierpnia 1954 |
---|---|
Minister spraw zagranicznych Włoch | |
Okres | od 1 czerwca 2018 |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący OBWE | |
Okres | od 1 czerwca 2018 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister ds. europejskich Włoch | |
Okres | od 16 listopada 2011 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Enzo Moavero Milanesi (ur. 17 sierpnia 1954 w Rzymie) – włoski prawnik, wykładowca akademicki, urzędnik europejski, od 2011 do 2014 minister ds. europejskich w rządach Mario Montiego i Enrica Letty, w latach 2018–2019 minister spraw zagranicznych w gabinecie Giuseppe Contego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia prawnik. W 1977 ukończył studia na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza, trzy lata później zdał państwowy egzamin prawniczy, uzyskując uprawnienia zawodowe. W 1982 został absolwentem Kolegium Europejskiego w Brugii. Pracę zawodową zaczynał w 1978 jako urzędnik w państwowym urzędzie kontroli finansowej. Od 1979 do 1983 praktykował w Rzymie w firmie prawniczej. W 1983 został urzędnikiem w Komisji Europejskiej. Był m.in. wiceszefem i szefem gabinetu komisarza Filippa Pandolfiego. W 1993 podjął pracę w biurze włoskiego premiera, kierując w nim sekretariatem ds. wspólnotowych. Rok później powrócił do Komisji Europejskiej, był szefem gabinetu komisarza Mario Montiego, urzędnikiem w administracji KE i zastępcą jej sekretarza generalnego. Od 2006 orzekał w Sądzie Pierwszej Instancji jako przedstawiciel Włoch. W 1991 zaczął prowadzić jednocześnie działalność dydaktyczną jako wykładowca prawa wspólnotowego na włoskich uniwersytetach. Jest autorem publikacji naukowych z zakresu prawa Unii Europejskiej, m.in. prawa antymonopolowego.
16 listopada 2011 objął stanowisko ministra ds. europejskich w rządzie, na czele którego stanął Mario Monti[1], zastępując Annę Marię Bernini. W 2013 przyłączył się do Wyboru Obywatelskiego, kandydował bez powodzenia do Senatu. Pozostał na dotychczasowym stanowisku ministerialnym również w zaprzysiężonym 28 kwietnia 2013 gabinecie Enrica Letty[2]. Funkcję ministra pełnił do 22 lutego 2014.
1 czerwca 2018 objął urząd ministra spraw zagranicznych i współpracy międzynarodowej w utworzonym przez Ruch Pięciu Gwiazd i Ligę Północną gabinecie Giuseppe Contego[3]. Zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem we wrześniu 2019. Od 1 czerwca do 31 grudnia 2018 sprawował funkcję przewodniczącego OBWE[4].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2009)[5]
- Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2006)[5]
- Komandor Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2000)[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skład rządu Mario Montiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2012-09-09]. (wł.).
- ↑ Il governo Letta: Saccomanni all'Economia, Alfano agli Interni e Bonino agli Esteri. il Sole 24 Ore.com, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27]. (wł.).
- ↑ I Ministri del Governo Conte. governo.it, 1 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-01]. (wł.).
- ↑ Enzo Moavero Milanesi. osce.org. [dostęp 2022-12-06]. (ang.).
- ↑ a b Moavero Milanesi Prof.Avv. Enzo. quirinale.it. [dostęp 2012-09-09]. (wł.).
- ↑ Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 26 kwietnia 2000. [dostęp 2012-09-09]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Enzo Moavero Milanesi appointed Deputy Secretary General of the European Commission. europa.eu, 31 stycznia 2002. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- Nota biograficzna na stronie rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2012-09-09]. (wł.).