Bob Dylan’s Dream – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bob Dylan’s Dream – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w kwietniu 1963 r. i wydana na drugim albumie The Freewheelin’ Bob Dylan w maju 1963 r.

Ta piosenka o utraconej młodości, ale również o rozerwanych więzach społecznych, nie miała się w ogóle ukazać na tym albumie i nie istniała jeszcze jako gotowy materiał do umieszczenia na płycie. Dopiero gdy zarząd Columbii postanowił wyrzucić z gotowego już albumu ośmieszający skrajną prawicę utwór „Talkin’ John Birch Paranoid Blues”. Dylan sam postanowił wykorzystać szansę i wyrzucił jeszcze dodatkowo trzy dalsze piosenki. Aby uzupełnić ich brak, 24 kwietnia doszło do dodatkowej sesji nagraniowej, podczas której artysta nagrał pięć piosenek, z których aż cztery dopełniły płytę. Wśród nich była „Bob Dylan’s Dream”.

Chociaż nie jest to bardzo popularny utwór Dylana, wśród fanów i krytyki jest oceniany bardzo wysoko. Niektórzy uważają, że jest to siostrzana piosenka niezwykle popularnej „Girl from the North Country”^[1].

Sam Dylan poinformował, że utwór powstał pod wpływem brytyjskiej folkowej ballady „Lord Franklin”, której Dylan nauczył się od Martina Carthy'ego. Dotyczy to zarówno warstwy słownej jak i muzycznej.

Bezpośrednią przyczyną powstania piosenki, którą Dylan już przez jakiś czas „nosił w umyśle”. była jego całonocna rozmowa z folklorystą Oscarem Brownem w Greenwich Village.

Piosenka ta skomponowana została pod koniec 1962 r., jednak Dylan zaczął ją wykonywać dopiero na początku 1963 r., jeszcze przed nagraniem jej na albumie.

• 8 lutego 1963 r. - Dylan występował w Gerde's Folk City. Została wtedy nagrana taśma nosząca nazwę The Banjo Tape. Nazwa pochodzi od muzyka akompaniującego Dylanowi, który grał na bandżo i nazywał się Happy Traum.
• 12 kwietnia 1963 r. - pierwszy wielki koncert Dylana; niektóre piosenki miały się ukazać na planowanym albumie koncertowym. Po tym zarzuconym projekcie pozostała tylko okładka.
• 24 kwietnia 1963 r. - ostatnia sesja do albumu w studiu Columbii; jedna - z co najmniej dwóch - wersji piosenki została umieszczona na albumie.
• 24 kwietnia lub 2 maja 1963 - ta piosenka wraz z innymi zostaje nagrana podczas koncertu w chicagowskim klubie „The Bear”.
• 26 kwietnia 1963 r. - Dylan nagrywa tę piosenkę w studiu radia WFMT w Chicago.
• W kwietniu 1963 r. Dylan rejestruje piosenkę u swojego wydawcy Witmark Music.

Po wydaniu albumu 27 maja, Dylan wykonał „Bob Dylan’s Dream” zaledwie jeden raz

• 26 lipca 1963 – Newport Folk Festival.

Potem właściwie na prawie 30 lat utwór ten zniknął z programu do Dylana. Główną zapewne przyczyną była tematyka piosenki; wykonywanie utworu poświęconego straconej młodości przez dwudziestokilkuletniego artystę nie mogło brzmieć wiarygodnie. Dlatego Dylan zarzuca wykonywanie tej kompozycji i powraca do niej dopiero w 1991 r., kiedy jego wiek wręcz predestynuje go do wykonywania tej kompozycji.

• The Silkie - You've Got to Hide Your Love Away (1965)
• Peter, Paul & Mary – Album 1700 (1967)
• Judy Collins – Judy Sings Dylan... Just Like a Woman (1993)
• Phil Carmen - Bob Dylan’s Dream (1996)
• Michel Montecrossa and the Chosen Few - Eternal Circle (1999)
• Eric Taylor na albumie różnych wykonawców A Tribute to Bob Dylan, Volume 3: The Times They Are a-Changin' (2000)

• Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. Omnibus Press, Nowy Jork 2004 ISBN 1-84449-095-5
• Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions 1960-1994. St. Martin Press, Nowy Jork 1995 ISBN 0-312-13439-8
• Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0.

• Tekst. bobdylan.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-17)].
• Akordy