Dolina Wodącej – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dolina Wodącej lub Dolina Wodąca – dolina położona na Wyżynie Krakowsko–Częstochowskiej w pobliżu Pilicy, pomiędzy wsią Smoleń (województwo śląskie) a wsią Domaniewice (województwo małopolskie). Cechą charakterystyczną wyróżniającą tę dolinę spośród innych dolin jurajskich jest brak cieku wodnego. Dolinę Wodącej otaczają liczne wzgórza z wapiennymi ostańcami[1]. Orograficznie lewe zbocza tworzą wzniesienia: wzgórze bezimienne, Pociejówka, Oparanica, Zegarowe Skały, Strzegowa Skała, Grodzisko Chłopskie i Grodzisko Pańskie, prawe zbocza tworzy Góra Zamkowa, na której znajdują się ruiny Zamku w Smoleniu i ciąg biegnących od niej w południowym kierunku bezimiennych wzniesień[2].
Najbardziej charakterystyczne miejsca to Zegarowe Skały (z Jaskinią Zegarową i Jaskinią Jasną), skała Biśnik (z Jaskinią na Biśniku i Jaskinią Psią), Grodzisko Pańskie i Grodzisko Chłopskie. Od strony Smolenia nad doliną górują ruiny gotyckiego zamku. U wylotu doliny od strony Domaniewic znajduje się niewielkie Źródło Tarnówki[1].
W dolinie znaleziono najstarsze w Polsce ślady obecności człowieka, pochodzące sprzed 150–120 tys. lat, a nawet dawniej. Wciąż trwają badania archeologiczne w Jaskini na Biśniku. Na Grodzisku Pańskim, a także Grodzisku Chłopskim istniały w średniowieczu fortyfikacje obronne[1]. Dolina została przygotowana dla ruchu turystycznego. Przecinają ją liczne szlaki jurajskie[1].
Piesze szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Szlak Orlich Gniazd: Olkusz – ruiny zamku w Rabsztynie – Januszkowa Góra – Jaroszowiec Olkuski – Golczowice – Bydlin – Zegarowe Skały – ruiny zamku w Smoleniu – Pilica
- Szlak Warowni Jurajskich: Wolbrom – Dłużec – Zegarowe Skały – Ryczów – Podzamcze – Ogrodzieniec
- Szlak Jaskiniowców – utworzony 2005 roku w obrębie Skał zielony szlak o długości dziesięciu kilometrów, łączący najciekawsze turystycznie miejsca grupy. Szlak został utworzony z inicjatywy Centrum Kultury w Wolbromiu, a sfinansowany ze środków Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie[3]. Uwaga. W pewnej części szlak przebiega przez grunty prywatne. Autor szlaku nie uzgodnił jego przebiegu z ich właścicielami.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Praca zbiorowa: Jura Krakowsko-Częstochowska. Informator turystyczny. Ogrodzieniec: Związek Gmin Jurajskich, 2018. ISBN 978-83-947430-8-6.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza. [dostęp 2018-08-21].
- ↑ patrz: informacje na stronie [1]