HMS E42 – Wikipedia, wolna encyklopedia
HMS E42 w czasie prób morskich. | |
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki | 23 października 1915 |
Royal Navy | |
Wejście do służby | lipiec 1916 |
Wycofanie ze służby | 6 września 1922 |
Los okrętu | złomowany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 55 m |
Szerokość | 4,6 m |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne o mocy 1600 shp każdy 2 silniki elektryczne o mocy 840 shp każdy, 2 śruby | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg | 3000 Mm (5600 km) przy 10 węzłach (19 km/h) na powierzchni, 65 Mm (120 km) przy 5 węzłach (9,3 km/h) w zanurzeniu |
Uzbrojenie | |
5 wyrzutni torped kal. 450 mm 1 działo pokładowe kal. 76 mm | |
Załoga | 30 oficerów i marynarzy |
HMS E42 – brytyjski okręt podwodny typu E z okresu I wojny światowej.
Zbudowany przez stocznię Cammell Laird w Birkenhead. Położenie stępki 23 października 1915 roku, okręt wszedł do służby w lipcu 1916 roku.
1 lipca 1918 roku dokonał nieudanego ataku torpedowego na niemieckiego U-Boota U-92.
Sprzedany do stoczni złomowej w Poole 6 września 1922 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Koerver, Hans Joachim. Room 40: German Naval Warfare 1914-1918. Vol II., The Fleet in Being. Steinbach, Germany: LIS Reinisch, 2009.
- Robert Hutchinson , Jane's Submarines: War Beneath the Waves. From 1776 to the Present Day, London: HarperCollins, 2001, ISBN 0-00-710558-4, OCLC 53783010 .