Jan Tausinger – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Tausinger (ur. 1 listopada 1921 w Piatra Neamț, zm. 29 lipca 1980 w Pradze^[1][2]) – czeski kompozytor i dyrygent.

Początkowo studiował w Akademii Muzycznej w Bukareszcie, gdzie jego nauczycielami byli Dimitrie Cuclin (dyrygentura) oraz Mihail Jora i Alfred Mendelsohn (kompozycja)^[1][2]. Po uzyskaniu w 1947 roku dyplomu przeniósł się do Pragi, gdzie w latach 1948–1952 studiował dyrygenturę na Wydziale Muzycznym Akademii Sztuk Scenicznych u Karela Ančerla, a także pobierał lekcje kompozycji u Aloisa Háby i Pavla Bořkovca^[1][2]. W latach 1952–1958 był dyrektorem konserwatorium w Ostrawie, dyrygował też orkiestrami radiowymi w Ostrawie, Pilźnie i Bukareszcie^[1][2]. W 1964 roku uczestniczył w Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie^[1]. W latach 1969–1971 i 1976–1980 był naczelnym redaktorem muzycznym radia czechosłowackiego^[1]. Od 1971 do 1975 roku pełnił funkcję dyrektora Konserwatorium w Pradze^[1].

W początkowym okresie swojej twórczości podporządkowywał się nakazom socrealizmu^[1]. Przełom stylistyczny w jego muzyce nastąpił dopiero po zetknięciu się z zachodnią awangardą podczas kursów darmsztadzkich^[1]. Za kantatę Ave Maria (1972) otrzymał I lokatę na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu^[1].

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])