Obszar ochrony ścisłej Jezioro Kociołek – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widok ogólny na akwen | |
obszar ochrony ścisłej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Mezoregion | |
Powierzchnia | 8,50 ha |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego | |
Położenie na mapie gminy Mosina | |
52°14′58″N 16°48′45″E/52,249444 16,812500 |
Obszar ochrony ścisłej Jezioro Kociołek – obszar ochrony ścisłej znajdujący się na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego.
Położenie i charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Przedmiotem ochrony jest jezioro polodowcowe typu kociołek oraz przylegający liściasty zespół leśny (grąd). Jezioro Kociołek to mały, owalny akwen o powierzchni 4,3 ha, maksymalnej głębokości 7,8 m i średniej 4,5 m, leżący 0,7 km na południe od Jeziora Góreckiego, nieopodal końcowej stacji linii kolejowej Poznań-Osowa Góra. Brzegi i ławica przybrzeżna piaszczyste, a dno wysłane mułem znacząco zmineralizowanym o miąższości 1,5 m. Akwen nie ma dopływów i odpływu. Ze względu na położenie w głębokim zagłębieniu terenu i otoczenie przez strome brzegi jezioro uważano za meromiktyczne, choć nie zostało to potwierdzone zarówno przez wieloletnie badania wykonywane w latach 30. XX wieku przez profesora Gabriela Brzęka oraz w okresie 2006–2015 przez pracowników Zakładu Ochrony Wód oraz Zakładu Analizy Wód i Gruntów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1][2].
Powierzchnia obszaru ochrony ścisłej wynosi 8,50 ha[3].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]Bogata flora wodna, w otoczeniu 200-letnie sosny i dęby. Z roślin rosnących na terenie obszaru wymienić można: turzycę błotną, sit rozpierzchły, zanokcicę skalną (rzadkość w Wielkopolsce) i miętę nadwodną.
W akwenie przeprowadzono pierwsze na terenie obecnego parku narodowego badania glonów wodnych (1934)[4]. W latach 50. XX wieku w wodzie wykryto około 160 gatunków glonów, z czego 27 nowych dla flory Wielkopolski. Dominowały okrzemki[5].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Północno-wschodnim brzegiem akwenu przebiega niebieski szlak pieszy nr 3583 z Mosiny do Stęszewa, a brzegiem południowym czerwony szlak pieszy nr 186 z Osowej Góry do Puszczykówka. W pobliżu jeziora znajduje się węzeł tych szlaków[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sobczyński T., Joniak T. 2008. Zmienność chemizmu wody w profilu pionowym jeziora jako efekt oddziaływania biocenozy i osadów dennych. Ekologia i Technika XVI, 4: 170-176.
- ↑ Sobczyński T., Joniak T. 2009. Vertical changeability of physical-chemical features of bottom sediments in three lakes in aspect type of water mixis and intensity of human impact. Polish Journal of Environmental Studies 18, 6: 1091-1097.
- ↑ Jezioro Kociołek. [w:] Oficjalna strona Wielkopolskiego Parku Narodowego [on-line]. [dostęp 2019-01-23].
- ↑ Beata Messyasz, Aleksandra Pełechata, Lubomira Burchardt, Różnorodność gatunkowa sinic i glonów planktonowych jezior Wielkopolskiego Parku Narodowego
- ↑ Jarosław Urbański, Wielkopolski Park Narodowy, PWN, Poznań, 1955, s.35
- ↑ Wielkopolski Park Narodowy, mapa turystyczna, Cartomedia, Poznań, 2012, ISBN 978-83-7445-150-5
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Helena Szafran, Miasto Poznań i okolica, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Poznań, 1959, ss.243-245
- Jerzy Siepak, Lubomira Burchardt, Mariusz Pełechaty, Artur Osowski, Badania hydrochemiczne na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego, UAM, Poznań, 1999, s.11, ISBN 83-908178-4-5
- Wielkopolski Park Narodowy - 50 lat WPN 1957-2007, mapa turystyczna z treścią merytoryczną, wyd. LoboSoftII, Kraków, 2007, ISBN 83-60764-00-X