French
DeutschStrażnica KOP „Polikszty” – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | ~ 1938 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Polikszty |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Polikszty” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]W 1924, w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 10 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 17 strażnic[1]. Strażnica KOP „Polikszty” w latach 1928 – 1934 znajdowała się w strukturze 1 kompanii KOP „Dubrowa”[2][3][4][5][6]. W komunikacie dyslokacyjnym z 1938 nie występuje[7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[8].
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[5].
Służba graniczna
[edytuj | edytuj kod]Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[9]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[8].
Strażnica KOP „Polikszty” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 9 kilometrów 420 metrów od słupa granicznego nr 620 do 636[5].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Szapowały” ⇔ strażnica KOP „Kuczkuny” - 1928[2], 1929[10], 1931[4], 1932[11], 1934[12]
- strażnica KOP „Wiazyń” ⇔ strażnica KOP „Kuczkuny” - 1938[7]
Walki o strażnicę w 1939
[edytuj | edytuj kod]17 września 1939 oddziały 42 pułku kawalerii mjr. Czalenki z 36 Dywizji Kawalerii zaatakowały i po dwugodzinnej walce zdobyły strażnicę „Peliksze”. Wspierali je pogranicznicy oraz bateria artylerii konnej[13].
Dowódcy strażnicy
[edytuj | edytuj kod]- kpr. Niedzielski[14]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1928.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 10/1929.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b c Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 21/1932.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 53/1934.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 84/1938.
- ↑ a b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8 i 10/1929.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 21 i 23/1932.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 53 i 55/1934.
- ↑ Cygan 2006 ↓, s. 99.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 192.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiktor Krzysztof Cygan: Kresy we krwi. Obrona północno-wschodniej Polski we wrześniu 1939. Warszawa: Espadon Publishing, 2006. ISBN 978-83-60786-00-0.
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)