Tatra T3RF – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tatra T3RF

Skład tramwajów Tatra T3RF w Brnie
Dane ogólne
Kraj produkcji	Czechy
Producent	ČKD
Miejsce produkcji	Praga
Lata produkcji	1997–1999
Dane techniczne
Liczba członów	1
Długość	14 000 mm
Szerokość	2500 mm
Wysokość	3060 mm
Masa	17 300 kg
Rozstaw wózków	1435 mm 1524 mm
Moc silników	4 × 46,8 kW
Prędkość maksymalna	60 km/h
Wnętrze
Liczba miejsc siedzących	22
Liczba miejsc ogółem	108
Wysokość podłogi	915 mm
Multimedia w Wikimedia Commons

Tatra T3RF – typ czeskiego tramwaju firmy ČKD. Wozy tego typu produkowano w latach 1997–1999 dla Rosji, dwa wozy z ośmiu pozostały w Brnie. Tramwaj T3RF wywodzi się z modelu Tatra T3R produkowanego w II połowie lat 90. XX wieku.

Po dostawie 10 nowych tramwajów Tatra T3R do Brna na początku roku 1997 podobne wozy zamówiło przedsiębiorstwo komunikacji z miasta Iżewsk, który jest jednym z wielu miast eksploatujących klasyczne tramwaje Tatra T3 w Rosji, następnie podobne tramwaje zamówiła także Samara. Wozy oznaczone jako T3RF były podobne z wyglądu do brneńskich T3R, jednak pod względem technicznym różnią się nowocześniejszym wyposażeniem elektrycznym^[1].

Tramwaj T3RF to czteroosiowy, jednokierunkowy, silnikowy wagon tramwajowy. Szkielet wagonu jest wykonany ze stali, poszycie zewnętrzne stanowi blacha; oba czoła wozu (projektu architekta Patrika Kotasa^[1]) z szybami panoramicznymi są zbudowane z włókna szklanego. Podłoga wozu znajduje się na wysokości 900 mm nad główką szyny^[2]. Prawa strona pudła posiada troje czteroczęściowych drzwi harmonijkowych. Siedzenia ze sztucznej skóry dla pasażerów są rozmieszczone w układzie 1+1 (niektóre iżewskie wozy 1+2), w tylnej części wozu zaprojektowano miejsce na wózki dziecięce lub inwalidzkie. W odróżnieniu od T3R typ T3RF nie posiada przycisków indywidualnego otwierania drzwi przez pasażerów, podłoga jest pokryta wykładziną gumową, okna wyposażono w przesuwane lufciki^[3]. Motorniczy steruje ręcznym zadajnikiem jazdy z zamykanej kabiny sterowniczej.

Tramwaje T3RF są napędzane czterema silnikami TE 022, każdy z nich przypada na jedną oś. Wyposażenie elektryczne ČKD TV14 posiada tranzystory IGBT, przetwornica statyczna została dostarczona przez Alstom, prąd jest pobierany z sieci trakcyjnej przez pantograf nożycowy^[3].

Wozy dla przedsiębiorstwa Dopravní podnik města Brna zostały zmodernizowane przez warsztaty Dopravního podniku měst Mostu a Litvínova. Wózki zostały wymienione na nowe (skompletowane z komponentów firmy SKD),tramwajom zamontowano silniki typu TE 023, pantografy pozostawiono oryginalne, jednak wyposażono je w elektryczny system opuszczania i podnoszenia^[4]. Wnętrze pozostało bez zmian, wozy wyposażono w elektroniczny system informacji pasażerskiej, zamontowano przyciski otwierania drzwi przez pasażerów^[4]. Mniejsze modyfikacje wprowadzono w kabinach motorniczego i innych częściach wozu^[4].

W latach 1997–1999 ogółem wyprodukowano 8 wozów T3RF. Mimo dostawy wszystkich tramwajów do Rosji, dwa tramwaje trafiły ostatecznie do Brna.

Państwo	Miasto	Typ	Lata dostaw	Liczba	Numery taborowe	Uwagi
Czechy	Brno	T3RF	2002	2	1669, 1670	początkowo dostarczone do Samary	[5]
Rosja	Iżewsk	T3RF	1997	4	1000–1003		[6]
	Samara	T3RF	1999	2	1205–1206		[7]
Łączna liczba:				8

Zgodnie z zamówieniem w 1999 r. wyprodukowano 4 wozy T3RF dla Samary. Z powodu wpłacenia jedynie 50% ceny za 4 tramwaje, dostarczono tam 2 egzemplarze^[4]. Dwa pozostałe wozy odstawiono w halach ČKD, a po przejęciu firmy przez Siemens w 2002 r. odkupił je przewoźnik z Brna. Przed włączeniem do eksploatacji zmodernizowano je zgodnie ze standardowym wyposażeniem wykorzystywanym w każdym brneńskim tramwaju w warsztatach Mostu i Litwinowa.

Po jazach testowych oba wozy otrzymały numery 1669 i 1670, w listopadzie 2002 r. weszły do służby liniowej^[8]. Wozy T3RF trwale jeżdżą w składzie 1669+1670, łączenie z tramwajami typu Tatra T3R nie jest możliwe^[4]. Wozy T3RF trwale jeżdżą w składzie 1669+1670, łączenie z tramwajami typu Tatra T3R nie jest możliwe.

Pierwsze cztery wozy T3RF w roku 1997 zakupił przewoźnik z rosyjskiego miasta Iżewsk, gdzie otrzymały numery 1000-1003^[6]. Wszystkie tramwaje T3RF jeżdżą pojedynczo.

Dwa tramwaje (z czterech zamówionych) Tatra T3RF były w roku 1999 dostarczone do Samary^[7]. Wozy otrzymały numery 1205 i 1206 jeździły od 1999 w składzie 1205+1206, w roku 2003 zamieniono ich kolejność w składzie^[9], do pierwotnego stanu powrócono w 2010 r. Od roku 2011 oba tramwaje jeżdżą pojedynczo^[10].

Jeden z dwóch wozów, który był pierwotnie wyprodukowany dla Samary a który jeździ w Brnie z numerem 1669, został w roku 1999 wypożyczony do Moskwy na obchody 100 lat komunikacji tramwajowej^[4]. Podobnie do T3RF miały być zmodernizowane wyeksploatowane moskiewskie wozy Tatra T3, umowa między ČKD a Mosgortransem nie została podpisana a tramwaj T3RF został odstawiony na rok do zajezdni, nie przeprowadzano jazd próbnych^[4]. W 2000 r. zwrócono go producentowi.

• (cz.) Fotogaleria brneńskich wozów T3RF
• (ros.) Tramwaje Tatra T3RF w Samarze