Ʃ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Majuskuła | Ʃ |
---|---|
Minuskuła | ʃ |
Podstawowe pismo | |
Podstawowy alfabet | |
Pochodzenie | |
Twórca | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Esz (Ʃ, ʃ) jest literą alfabetu łacińskiego. Majuskuła esz przypomina literę grecką sigma (Σ σ ς), natomiast minuskuła przypomina literę "długie s" (ſ) i symbol całki (∫).
Użycie w alfabecie łacińskim
[edytuj | edytuj kod]W zmodyfikowanym alfabecie łacińskim litera esz pochodząca od sigmy zaczęła się pojawiać w sugerowanym przez Jana Kochanowskiego zapisie, dla języka średniopolskiego[1] do oznaczenia dźwięku ś od wieku XVI do XVIII.
Następnie została wprowadzona przez Isaaca Pitmana w roku 1847 do jego alfabetu fonetycznego do oznaczania spółgłoski szczelinowej zadziąsłowej bezdźwięcznej.
Obecnie jest używana w IPA oraz w alfabetach kilku języków afrykańskich. Oznacza w IPA spółgłoskę szczelinową dziąsłowo-podniebienną bezdźwięczną [ɕ].
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Znak | Ʃ | ʃ | ||
---|---|---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Latin capital letter esh | Latin small letter esh | ||
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 425 | U+01A9 | 643 | U+0283 |
UTF-8 | 198 169 | c6 a9 | 202 131 | ca 83 |
Odwołania znakowe SGML | Ʃ | Ʃ | ʃ | ʃ |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skąd się wzięły znaki diakrytyczne? | 2+3D grafika plus produkt - Kwartalnik projektowy | Polish Design Quarterly [online], www.2plus3d.pl [dostęp 2021-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-21] .