20 Pułk Ułanów (Księstwo Warszawskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

20 Pułk Ułanów
	; Proporczyk na lance
	Historia
Państwo	Księstwo Warszawskie
Sformowanie	1812
	Dowódcy
Pierwszy	płk Ksawery Obuchowicz
	Działania zbrojne
	Druga Wojna Polska
	Organizacja
Dyslokacja	Białystok
Rodzaj wojsk	Jazda
Podległość	Dywizja Kawalerii – II 1813
	Multimedia w Wikimedia Commons

20 Pułk Ułanów – oddział jazdy Armii Księstwa Warszawskiego.

Formowanie i działania

Sformowany w 1812 w Pińsku z poboru departamentu białostockiego i części departamentu grodzieńskiego^[4]. Aby usprawnić formowanie jednostek, powołano specjalnych komisarzy, którzy mieli wspierać dowódców pułków. W 20 p. uł. był to sędzia Bohuszewicz^[5].

W listopadzie pułk mógł liczyć 400 ludzi. W końcu grudnia miał na stanie ponad 200 ludzi^[a]). Do Warszawy 15 stycznia 1813 roku dotarło z pułku 155 żołnierzy i 204 konie^[4].

Dowódca pułku

płk Ksawery Obuchowicz – od 13 lipca 1812^[6]

Barwa

Stacjonujący w Białymstoku 20 p.uł. nosił mundury z granatowymi wyłogami i żółtą wypustką^[7].

W 1813 roku używał mundurów z żółtymi wyłogami oraz karmazynowymi kołnierzami i wyłogami rękawów, a także mundurów wykonanych z zielonego sukna^[4]^[b].

Uwagi

↑ w tym 37 mianowanych oficerów
↑ być może zdobytego w magazynach rosyjskich

Przypisy

↑ Żygulski jun i Wielecki 1988 ↓, s. 63.
↑ Minkiewicz 1985 ↓, s. 25.
↑ Gepner 1960 ↓.
↑ ^a ^b ^c Morawski i Paczuski 2009 ↓, s. 29.
↑ Morawski i Paczuski 2009 ↓, s. 30.
↑ Gembarzewski 1925 ↓, s. 64.
↑ Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 173.

Bibliografia

Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Stanisław Gepner: Księstwo Warszawskie, 1812–1814, pułki jazdy wg akwareli R. Forthoffera. Ze zbiorów specjalnych Centralnej Biblioteki Wojskowej: Stanislaw Gepner, 1960.
Jan Minkiewicz: Ułańskie dzieje. Londyn: VERITAS, 1985.
Ryszard Morawski, Adam Paczuski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Ułani, gwardie honorowe, pospolite ruszenie, żandarmeria konna. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-61229-03-2.
Zdzisław Żygulski jun, Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.

[6] w tym 37 mianowanych oficerów

[9] yć może zdobytego w magazynach rosyjskich

[CITEREFŻygulski_junWielecki198863-1] Żygulski jun i Wielecki 1988 ↓, s. 63.

[CITEREFMinkiewicz198525-2] Minkiewicz 1985 ↓, s. 25.

[CITEREFGepner1960-3] Gepner 1960 ↓.

[CITEREFMorawskiPaczuski200929-4] Morawski i Paczuski 2009 ↓, s. 29.

[CITEREFMorawskiPaczuski200930-5] Morawski i Paczuski 2009 ↓, s. 30.

[CITEREFGembarzewski192564-7] Gembarzewski 1925 ↓, s. 64.

[CITEREFAskenazyGembarzewski2003173-8] Askenazy i Gembarzewski 2003 ↓, s. 173.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[6]

[7]

[b]