Dywizja Jazdy Aleksandra Rożnieckiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

4 Lekka Dywizja Jazdy - sformowana w 1812 r. polska formacja wojskowa okresu napoleońskiego, wchodząca w skład IV Korpusu Rezerwowego Kawalerii Wielkiej Armii. Jej dowódcą był gen. Aleksander Rożniecki.

U schyłku zimy 1812 nastąpiła nowa reorganizacja Armii Księstwa Warszawskiego związana już bezpośrednio z przygotowaniami do drugiej wojny polskiej.Wojsko polskie nie stanowiło jednej zwartej całości. W ramach Wielkiej Armii sformowano V Korpus Wielkiej Armii ks. Józefa Poniatowskiego.

Pozostałe formacje, zgodnie z decyzją Napoleona, weszły w skład korpusów francuskich. Dywizja Jazdy gen. Aleksandra Rożnieckiego weszła w skład IV Korpusu Rezerwowego Kawalerii gen. Marie Victora Nicolasa Latour-Maubourga.

28 Brygada Jazdy gen. Dominika Dziewanowskiego

• 2 pułk ułanów
• 3 pułk ułanów
• 7 pułk ułanów

29 Brygada Jazdy gen. Kazimierza Turno

• 11 pułk ułanów
• 15 pułk ułanów
• 16 pułk ułanów

• Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce.. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
• Bronisław Gembarzewski, Szymon Askenazy: Wojsko Polskie : Księstwo Warszawskie 1807–1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
• Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.