Newag 6Dg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Newag 6Dg
Ilustracja
SM42-1242
Inne oznaczenia

SM42

Producent

Polska Newag Nowy Sącz

Lata budowy

od 2007

Układ osi

Bo’Bo’

Wymiary
Masa służbowa

70 t + 3%

Długość

14 240 mm

Szerokość

3160 mm

Wysokość

4285 mm

Średnica kół

1100 mm

Napęd
Trakcja

spalinowa

Typ silników

CATERPILLAR C27

Pojemność zbiorników paliwa

2815 l

Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa

652 kW (885 KM) lub 708 kW (963 KM)

Maksymalna siła pociągowa

rozruchu teoretycznego: 219 kN, przy prędkości ciągłej: 112 kN, przy prędkości godzinnej: 130 kN

Rodzaj przekładni

elektryczna

Prędkość konstrukcyjna

90 km/h

Nacisk osi na szyny

17,5 t

System hamulca

SAB Wabco/Knorr-Bremse[1]

Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne

tak

System ogrzewania

brak

Newag 6Dgspalinowa lokomotywa manewrowa, modernizowana przez zakłady Newag na bazie (ostoja i wózki) lokomotywy serii SM42 produkcji Fablok. Lokomotywa posiada nowy silnik wysokoprężny typu C27, który pozwala na ograniczenie emisji spalin zgodnie z normami, wymaganymi od 2009 roku. Wyposażona jest także w mikroprocesorowy system sterowania. W stosunku do serii SM42 zmieniony został wygląd lokomotywy.

Geneza

[edytuj | edytuj kod]
Kabina maszynisty

Lokomotywa typu 6D pozwala nie tylko na manewry, ale również na prowadzenie pociągów pasażerskich i lekkich towarowych, jednakże zestaw napędowy "starej" SM42 był już przestarzały, a konstrukcja tych lokomotyw pochodziła jeszcze z lat 60. Największymi wadami starej konstrukcji były zła widoczność, spowodowana konstrukcją przedziału maszynowego oraz hałas i wibracje, powodowane przez widlasty silnik spalinowy. W ciągu 30-letniego okresu produkcji nie zachodziły w niej, oprócz wózków, większe zmiany. Zaletą były dobre cechy trakcyjne osiągane już w dolnym zakresie prędkości użytkowych silnika a8C22. Próby modernizacji konstrukcji w latach 90. w zasadzie nie wychodziły poza fazę prototypową (SM42-2000). Dopiero w 2007 firma Newag z Nowego Sącza opracowała projekt gruntownej modernizacji lokomotywy SM42. Ze starej lokomotywy pozostały tylko ostoja i wózki jezdne[2]. Modernizację oparto na wysokoobrotowym, wysokodoładowanym (turbosprężarka i intercooler) silniku wysokoprężnym, sprzężonym z prądnicą prądu przemiennego w miejsce prądnicy prądu stałego.

Eksploatacja

[edytuj | edytuj kod]
6Dg w eksploatacji
6Dg-03, ISD Huta Częstochowa
6Dg-025, PNUIK Kraków
6Dg-100, Koltar
6Dg-101, własność Newagu używana przez Lotos Kolej
6Dg-140, własność Newagu używana przez Lotos Kolej
6Dg-143, Pol-Miedź Trans
6Dg-149, Lotos Kolej
6Dg-159, Trakcja PRKiI
6Dg-164, Kolprem
Państwo Przewoźnik Liczba sztuk
 Polska ISD Huta Częstochowa 3
Kolprem 10[3]
Koltar 3
Lotos Kolej 11[3]
Industrial Division 6[4]
PGE GiEK 3[3]
PKP Cargo 121[3]
PKP Cargo Service 7[3]
Rail Polonia 1[3]
PNUIK Kraków 2
Pol-Miedź Trans 17[3]
Trakcja PRKiI 3[3]
Majkoltrans 2[3]
Orlen KolTrans 3[3]
Łączna liczba: 187[3]

Trzy lokomotywy z pierwszej partii produkcyjnej zamówiło przedsiębiorstwo ISD Huta Częstochowa, a w 2009 jedną PKP Cargo o oznaczeniu SM42-1201 (początkowo SM42-1501). Po udanej eksploatacji próbnej PKP Cargo zdecydowało się zamówić kolejne dwadzieścia egzemplarzy. Dostawy zostały zrealizowane w okresie od lipca 2010 do maja 2011.

W 2011 Newag wygrał przetarg na modernizację 100 lokomotyw dla PKP Cargo. Umowa została podpisana 12 kwietnia 2011.

Na zamówienie 2 sztuk zdecydowało się krakowskie Przedsiębiorstwo Napraw i Utrzymania Infrastruktury Kolejowej. 2 sztuki zamówił również tarnowski Koltar, a 4 sztuki z układem zdalnego sterowania zamówił Pol-Miedź Trans.

W 2012 Pol-Miedź Trans zamówił kolejne 4 sztuki z układem zdalnego sterowania, które zostały odebrane przed końcem roku. Rok później ten sam przewoźnik ponownie wybrał ofertę Newagu w przetargu na modernizację 11 lokomotyw. Umowę podpisano 14 sierpnia 2013[5].

Koltar również zdecydował się dokupić kolejne 6Dg. Na początku października odebrał swoją trzecią sztukę o numerze 100[potrzebny przypis].

Pod koniec sierpnia 2012 na torach pojawiła się lokomotywa 6Dg-101 w barwach Newagu, zmodernizowana ze środków własnych producenta. Była to część nowej strategii przedsiębiorstwa rozszerzającego działalność o wynajem pojazdów[6]. Pierwszym odbiorcą tego egzemplarza była spółka Lotos Kolej[potrzebny przypis]. Sześć zmodernizowanych lokomotyw spalinowych sprzedano do Industrial Division[4].

W pierwszej połowie kwietnia 2014 Newag podpisał umowę z Lotos Kolej na modernizację 3 lokomotyw z możliwością rozszerzenia zamówienia do 11 sztuk[7]. W połowice lipca 2014 przekazano 2 pierwsze lokomotywy[8].

W grudniu 2014 dostarczono pierwszą z trzech lokomotyw dla PGE Elektrowni Turów[9], a na początku września 2015 eksploatację pierwszego egzemplarza rozpoczęła Trakcja PRKiI[10].

W marcu 2017 Orlen KolTrans podpisał z Newagiem umowę na modernizację jednej lokomotywy 6D do standardu 6dg. Lokomotywa została przekazana przewoźnikowi w styczniu 2018[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 6Dg | Newag SA [online], www.newag.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  2. Paweł Terczyński. Zmodernizowana lokomotywa SM42 typu 6Dg PKP Cargo. „Świat Kolei”. 1/2011, s. 12-13. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  3. a b c d e f g h i j k ilostan.forumkolejowe.pl. [dostęp 2020-11-23]. (pol.).
  4. a b CARGOUNIT powiększa swoją flotę lokomotyw w wyniku przejęcia maszyn od Newag Lease [online], Kurier Kolejowy, 28 stycznia 2022 [dostęp 2022-02-02].
  5. Newag zmodernizuje 11 lokomotyw SM42 Pol-Miedź Trans. InfoRail, 2013-08-14. [dostęp 2013-08-14]. (pol.).
  6. Newag wchodzi na nowy rynek. Rynek Kolejowy, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-21]. (pol.).
  7. Newag zmodernizuje lokomotywy Lotos Kolej. rynek-kolejowy.pl, 2012-06-21. [dostęp 2014-04-22]. (pol.).
  8. Zmodernizowane 6Dg już w eksploatacji. kurier-kolejowy.pl, 2014-07-14. [dostęp 2014-07-14]. (pol.).
  9. Pierwsza z lokomotyw 6Dg Newagu już w PGE. kurier-kolejowy.pl, 2015-01-07. [dostęp 2015-01-12]. (pol.).
  10. Trakcja PRKiI: Trakcja PRKiI ma lokomotywę typu 6Dg. rynek-kolejowy.pl, 2015-09-14. [dostęp 2015-09-15]. (pol.).
  11. Pierwsze zmodernizowane przez Newag lokomotywy w Orlenie. rynek-kolejowy.pl, 2018-01-26. [dostęp 2018-02-19]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]