S – Wikipedia, wolna encyklopedia

S s

S (minuskuła: s) – dwudziesta czwarta litera polskiego i dziewiętnasta alfabetu łacińskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową szczelinową bezdźwięczną, np. [s].

Wymowa litery S

Inne reprezentacje litery S

[edytuj | edytuj kod]
Sygnalizacja Język migowy Alfabet
Braille’a
flaga
Międzynarodowego
Kodu Sygnałowego
Alfabet
semaforowy
Kod Morse’a francuski kanadyjski polski
S  i

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]