Beechcraft T-34 Mentor – Wikipedia, wolna encyklopedia
Beechcraft T-34 Mentor | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | metalowa |
Załoga | 1–2 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Liczba egz. | ponad 2300 |
Dane techniczne | |
Napęd | silnik turbośmigłowy Pratt & Whitney Canada PT6A-25 |
Moc | 725 KM (533 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 10,16 m |
Długość | 8,75 m |
Wysokość | 2,92 m |
Powierzchnia nośna | 16,68 m² |
Masa | |
Własna | 1342 kg |
Startowa | 1959 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 396 km/h |
Pułap praktyczny | 9145 m |
Zasięg | 1300 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Rzuty | |
Beechcraft T-34 Mentor – amerykański wojskowy samolot szkolno-treningowy, produkowany w latach 1953–1959 przez firmę Beechcraft. Samolot bazuje na cywilnym modelu Beechcraft Bonanza.