U-152 (1940) – Wikipedia, wolna encyklopedia

U-152
	Historia
Stocznia	Deutsche Werke AG, Kilonia
Położenie stępki	6 lipca 1940
Wodowanie	14 grudnia 1940
	Kriegsmarine
Wejście do służby	29 stycznia 1941
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 314 t, podwodna 364 t, całkowita 460 t
Długość	43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m)
Szerokość	4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	125 m, 175 m (maks.), 3,95 m (na powierzchni)
	Napęd
	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW); 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość	12,7 w. na powierzchni,; 7,4 w. w zanurzeniu
Zasięg	5650 Mm przy 8 w. na powierzchni; 56 Mm przy 4 w. w zanurzeniu
	Uzbrojenie
	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min),; 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga	4 oficerów, 22 podoficerów i marynarzy

U-152 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Wybrani dowódcy^[1]: Kptlt. Peter-Erich Cremer.

Historia

Wykorzystywany jako jednostka szkolna. Nie odbył żadnego patrolu bojowego.

Zatopiony przez załogę 2 maja 1945 roku w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen). Wrak wydobyto i złomowano, data nieznana.