U-61 (1938) – Wikipedia, wolna encyklopedia

U-61
Klasa	okręt podwodny
	Historia
Stocznia	Deutsche Werke AG, Kilonia
Położenie stępki	1 października 1937
Wodowanie	15 czerwca 1938
	Kriegsmarine
Wejście do służby	12 sierpnia 1939
Los okrętu	samozatopienie 2 maja 1945
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 291 t; 341 t
Długość	43,9 m
Szerokość	4,08 m
Zanurzenie	3,82 m
Zanurzenie testowe	100 m; Obliczona głębokość krytyczna:; 150 m
	Napęd
	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW); 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 12 w.; 7 w.
Zasięg	6100 km (3800 Mm) przy 8 w. (15 km/h) na powierzchni; 67 km (32 Mm) przy 4 w. (7 km/h) w zanurzeniu
	Uzbrojenie
	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga	25

U-61 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939 roku. Pierwszy dowódca: Oblt. Jürgen Oesten.

Historia

Przydzielony do 5. Flotylli U-Bootów celem szkolenia, a później jako jednostka bojowa. 1 stycznia 1940 włączony w skład 1. Flotylli jako jednostka bojowa. Od listopada 1940 w 21. Flotylli Szkolnej.

Podczas 11 patroli bojowych (październik 1939 – październik 1940) zatopił 5 statków o łącznej pojemności 19.668 BRT i uszkodził jeden (4.434 BRT).

Później wykorzystywany jako jednostka szkolna. Samozatopiony przez załogę 2 maja 1945 w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen).

Bibliografia

Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 1], Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 1998. ISBN 83-85852-26-3.
www.uboat.net: U-61. [dostęp 2011-06-02]. (ang.).
www.ubootwaffe.pl: U-61 Typ IIC. [dostęp 2020-10-02]. (pol.).

Typ II A	U-1 U-2 U-3 U-4 U-5 U-6
Typ II B	U-7 U-8 U-9 U-10 U-11 U-12 U-13 U-14 U-15 U-16 U-17 U-18 U-19 U-20 U-21 U-22 U-23 U-24 U-120 U-121
Typ II C	U-56 U-57 U-58 U-59 U-60 U-61 U-62 U-63
Typ II D	U-137 U-138 U-139 U-140 U-141 U-142 U-143 U-144 U-145 U-146 U-147 U-148 U-149 U-150 U-151 U-152