Gotha Go 244 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gotha Go-244 – niemiecki motoszybowiec transportowy z okresu II wojny światowej^[1][2].

Latem 1942 roku, w trakcie prac nad szybowcem transportowym Gotha Go 242, rozpoczęto również prace nad jego wersją silnikową. Niemieccy sztabowcy zakładali, że taka maszyna będzie zdolna, po wyładowaniu desantu, do samodzielnego startu i powrotu na macierzyste lotnisko po kolejny ładunek. Do prób wykorzystywano różne silniki: niemiecki BMW 312 o mocy 865 KM, radziecki M-25 o mocy 800 KM i francuski Gnôme-Rhône 14M06/07 o mocy 700 KM. Ostatecznie ten ostatni silnik został wybrany jako silnik do wersji silnikowej, która otrzymała oznaczenie Gotha Go 244. W konstrukcji wprowadzono zmiany polegające na zainstalowaniu zbiorników paliwa oraz wyposażeniu kabiny pilotów w przyrządy konieczne do lotu silnikowego.

Początkowo motoszybowce powstawały w wyniku przebudowy szybowców Gotha Go 242, które przerobiono na wersję silnikową. Już po wprowadzeniu do użytku tych motoszybowców podjęto produkcję serii silnikowej oznaczonej jako Gotha Go 224B-5. Łącznie wyprodukowano 174 motoszybowce, z czego przebudowano 133 szybowce Gotha Go 242 oraz zbudowano od podstaw 41 motoszybowców Gotha Go 244. W trakcie eksploatacji okazało się, że użyto silników o zbyt niskiej mocy^[1].

Motoszybowce Gotha Go 244 zamierzano użyć do transportu zaopatrzenia na froncie wschodnim. Początkowo wprowadzono je na wyposażenie dywizjonów KGrzbV 104 w Grecji i KGrsbV 106 na Krecie, później otrzymała je jedna jednostka na froncie wschodnim. W trakcie eksploatacji okazało się, że szybowce dysponują zbyt słabymi silnikami. Lot na jednym silniku był możliwy jednie w przypadku pustego motoszybowca.

W związku z tym po krótkim okresie ich eksploatacji w warunkach frontowych, wycofano je z jednostek liniowych i przekazano do szkół dla żołnierzy wojsk powietrznodesantowych, gdzie były wykorzystywane do końca wojny.

Motoszybowiec Gotha Go 244 miał identyczną konstrukcję jak szybowiec Gotha Go 242, jedyną różnicą było zastosowanie dwóch silników umieszczonych w gondolach na skrzydłach, które napędzały trójłopatowe śmigła Raiter o zmiennym skoku. W wersjach Go 244C-1 i Go244 C-2 stosowano śmigła czterołopatowe o stałym skoku.

• Tadeusz Królikiewicz: Szybowce transportowe. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985, s. 103. ISBN 83-11-07162-4. OCLC 750576901.
• Chris Chant Samoloty II wojny światowej wyd. Bellona Warszawa 2000 ISBN 83-11-09053-X
• Roger Ford: German's secret weapons in World War II. London: MBI Publishing Company, 2000, s. 48. ISBN 0-7603-0847-0.

• Zdjęcia i rysunki samolotu