Pałac Leipzigera we Wrocławiu – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. DS/A/2279/465/Wm z 24.12.1991[1] | |
Pałac Leipzigera (2011) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. Wierzbowa 15 |
Typ budynku | pałac, budynek biurowy |
Styl architektoniczny | neorenesans |
Architekt | |
Kondygnacje | 3 |
Rozpoczęcie budowy | 1872 |
Ukończenie budowy | 1874 |
Ważniejsze przebudowy | 1881, 1918, 1924, 2008 |
Pierwszy właściciel | Ignatz Leipziger (1874–1878) |
Kolejni właściciele | Urząd Powiatowy (1878–1945) |
Obecny właściciel | Torus sp. z o.o. |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie Wrocławia | |
51°06′18,0″N 17°02′10,4″E/51,105000 17,036222 | |
Strona internetowa |
Pałac Leipzigera – dawny pałac zbudowany przez żydowskiego bankiera Ignatza Leipzigera w latach 1872–1874, następnie budynek biurowy, aktualnie (stan na 2023) hotel.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pałac został zbudowany w latach 1872–1874 według projektu Karla Schmidta na działce, na której stała uprzednio zbudowana w 1827 roku ujeżdżalnia[2]. Pierwszym właścicielem pałacu był żydowski bankier Ignatz Leipziger, który już w 1878 roku sprzedał go Urzędowi Powiatowemu (Kreisausschuss) z przeznaczeniem na budynek biurowy, w którego zarządzie pozostawał do 1945 roku[2]. W okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej obiekt dalej pełnił funkcję biurową i w latach 80. został przejęty przez Przedsiębiorstwo Geologiczne Proxima[2]. W 1997 roku obiekt został zakupiony przez firmę deweloperską Torus w celu przebudowy na pięciogwiazdkowy hotel Altus Palace[3].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Oryginalny pałac został zbudowany na planie prostokąta poszerzonego o dwa ryzality i miał dwie kondygnacje oraz przyziemie. Wewnątrz umieszczono pozorne atrium zamknięte od góry przeszkleniem i otoczone reprezentacyjną klatką schodową. Na parterze zlokalizowano pomieszczenia gospodarcze i mieszkanie portiera, natomiast na pierwszym piętrze umieszczono w amfiladzie reprezentacyjne pomieszczenia. W 1881 roku zabudowano przestrzenie pomiędzy ryzalitami. W 1918 roku powiększono pomieszczenia przy bramie, a w 1924 roku dobudowano trzecią niższą kondygnację[2]. Do chwili obecnej z pierwotnego projektu zachowały się marmury, sztukaterie oraz reprezentacyjne schody[3].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Pozorne atrium
- Przeszklenie oraz żeliwne elementy ozdobne
- Reprezentacyjne I piętro
- Marmurowe schody
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 225. [dostęp 2018-10-22].
- ↑ a b c d Rafał Eysymontt i inni red., Leksykon architektury Wrocławia, Wrocław 2011, ISBN 978-83-60544-89-1 .
- ↑ a b Paweł Pluta , Powstanie pięciogwiazdkowy hotel przy ulicy Wierzbowej [online], Wroclife, 24 stycznia 2018 [dostęp 2018-10-22] .