Pałac we Wleniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałac we Wleniu

Schloss Kleppelsdorf

nr rej. 392/664/J z 11 maja 1981 roku[1]
Pałac Książęcy we Wleniu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wleń
Adres	ul. Winiogórska 11, 59-610 Wleń[2]
Styl architektoniczny	francuski barok
Kondygnacje	2
Ukończenie budowy	XVI wiek
Ważniejsze przebudowy	1741, 1894, 2004
Pierwszy właściciel	rodzina Czedliczów
Kolejni właściciele	Hannos Wawrzyniec Jakub Held d'Arlé Wilhelm Rohrbeck Dorothea Rohrbeck
Obecny właściciel	osoba prywatna z Gdańska
Położenie na mapie Wlenia Pałac we Wleniu
Położenie na mapie Polski Pałac we Wleniu
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac we Wleniu
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego Pałac we Wleniu
Położenie na mapie gminy Wleń Pałac we Wleniu
51°01′01,726″N 15°40′54,008″E/51,017146 15,681669
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Pałac we Wleniu (niem. Schloss Kleppelsdorf)^[3] – zabytkowy^[4] pałac w mieście Wleń, w gminie Wleń, w powiecie lwóweckim, w województwie dolnośląskim, na prawym brzegu rzeki Bóbr.

11 maja 1981 r. pod numerem 392/664/J, pałac został wpisany do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Pałac książęcy wybudowany został w XVI w. przez rodzinę Czedliczów, która panowała tutaj od czasów średniowiecznych. W XVII w. właścicielem pałacu został Hannos, który pełnił funkcję komisarza wojennego. W tym czasie pałac był wielokrotnie niszczony przez Szwedów. W 1741 r. posiadłość przejął Wawrzyniec Jakub Held d'Arlé, rotmistrz pruskiej królewskiej jazdy konnej. Przebudował on pałac, nadając mu styl francuskiego baroku. Założył ponadto ogród, który otoczony jest kamiennym murem. W 1894 r. majątek stał się własnością Wilhelma Rohrbecka. Był on członkiem Towarzystwa Dendrologicznego z Berlina. W tym czasie nastąpiła znaczna zmiana pałacowego parku. Posadzono m.in. rzadkie okazy drzew i krzewów. Rohrbeck przeprowadził równie gruntowny remont pałacu. Uprościł elewację, dach pokrył łupkiem, część frontową otoczył kutym ogrodzeniem. Wilhelm Rohrbeck zmarł w 1914 r., a dziedziczką została tylko jego córka - Dorothea Rohrbeck, zastrzelona w 1921 r. razem z młodszą, 12-letnią kuzynką Ursulą^[5]. Po II wojnie światowej zabytkowa budowla została okradziona przez sowieckich żołnierzy, a pałac podzielono na mieszkania dla rodzin przybyłych z Kresów Wschodnich. W latach 70. XX w. zabytek przekształcono w ośrodek kolonijno-wypoczynkowy. Po pewnym czasie budynek zaczął niszczeć i został przeznaczony do rozbiórki. Pałac uratował przed rozbiórką Zakład Transportu Poczty Polskiej, którego dyrektor postanowił rozpocząć remont. W 2004 r. stał się własnością prywatną. Zakupił go przedsiębiorca z Gdańska^[6]. Obecnie w obiekcie mieści się pensjonat.

W 2007 r. w pałacu były nagrywane sceny do filmu Droga do raju, scenariusz napisał i reżyserem był Gerwazy Reguła, a w roli głównej wystąpiła Ilona Ostrowska (aktorka grająca m.in. w serialu Ranczo)^[7].

Barokowy pałac^[8] zbudowany na planie litery U z wąskim, prostokątnym dziedzińcem. Składa się z głównego korpusu krytego dachem czterospadowym z lukarnami oraz dwóch niższych skrzydeł^[9]. Nad arkadami dziedzińca znajdują się dwie płyciny zawierające osiem herbów rodowych właścicieli^[8], małżeństwa Baltazara Czedlitz z Kleppelsdorf i Urszuli Czedlitz z Komarna (1608) w dwóch rzędach, po cztery:

• Pierwszy rząd, od lewej, von: 1. Zedlitz, 2. Gersdorf, 3. Bindemann, 4. Kelbichen;
• Drugi rząd od lewej, von: 5. Zedlitz, 6. (Schaff)Gotsch, 7. Seidlitz, 8. Rätzke^[10], poniżej, nad kolumną arkad kartusz z herbem Wawrzyńca Jakuba Held d'Arlé^[8] i jego rodziny, właścicieli w latach 1741-1841^[10].

• 
  Herby nad arkadami
• 
  Held d'Arlé
• 
  1.5. Czedlicz (Zedlitz)
• 
  2. Gersdorf
• 
  3. Bindemann
• 
  4. Kelbichen
• 
  6. (Schaff)Gotsch
• 
  7. Seidlitz
• 
  8. Rätzke

• Marek Gaworski - "Najpiękniejsze zamki i pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego", Matiang, Strzelce Opolskie 2012, ISBN 978-83-932293-6-9

• Oficjalna strona Pałacu Książęcego
• Pałac we Wleniu. zabytki.powiatlwowecki.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-17)].
• Historia pałacu. palacwlen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-19)].