French
DeutschPałac w Kamieńcu (powiat kłodzki) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 nr rej. A/4328/1417/WŁ z 30.11.1994 | |
 Widok od południa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | Kamieniec nr 47 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy | 1780 r. |
| Ważniejsze przebudowy | 1883 r. |
| Pierwszy właściciel | hr. von Hartig |
| Kolejni właściciele | von Mutius 1782, Möbius, hr. von Ohlen und Adlerskron, Arthur von Seherr-Thoß[1] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko  | |
 50°27′18,62″N 16°32′27,09″E/50,455172 16,540858 | |
Pałac w Kamieńcu (niem. Schloss Kamnitz) – zabytkowy pałac wybudowany w 1780 r.[2] w Kamieńcu przez hr. von Hartiga, właściciela wsi od 1747 r. Obecnie pełni funkcję hotelu z możliwością zwiedzenia całego obiektu[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obecnie istniejący obiekt rozpoczęto budować w 1780 r., na co wskazuje kamień węgielny pod jednym z jego narożników. Na przestrzeni lat 1780-1800 wokół pałacu zaaranżowany został stosunkowo rozległy ogród. W części wschodniej obejmował on sad owocowy i ogród kuchenny z zabudowaniami folwarcznymi. W części południowej i zachodniej przylegającej bezpośrednio do pałacu zaaranżowany został ogród ozdobno-użytkowy o kwaterowym podziale. Wzdłuż południowej granicy ogrodu usytuowane były trzy niezależne budowle ogrodowe pełniące funkcję pawilonów wypoczynkowych. Około 1883 r. pałac został rozbudowany na polecenie Artura von Seherr-Thossa o nowe eklektyczne skrzydło z portalem z rodowym kartuszem herbowym nad wejściem oraz wykusz wieżowy z hełmem. W toku przebudowy portal wejściowy z końca XVIII wieku został przeniesiony z północnej ściany budynku skierowanej na dawny podwórzec i umieszczony w ścianie XIX-wiecznego skrzydła. Wraz z rozbudową pałacu ufundowano także pobliski dom dla pracowników pałacowego folwarku tzw. Dom Szwajcara. Pod koniec XIX wieku przekształceniu uległ także ogród. Z dawnych trzech pawilonów ogrodowych pozostawiony został pawilon centralny nazywany odtąd jako herbaciarnia, który przebudowano w klasycyzującym stylu. Geometryczny podział przestrzeni ustąpił miejsca swobodnie wytyczonym alejkom oplatającym dwa rozległe wnętrza ogrodowe. Za dobór roślin do ogrodu na przełomie XIX i XX wieku odpowiedzialna była w głównej mierze Andrea Margot v. Seherr-Thoss.
Po 2008 r. zrujnowany obiekt kupiły osoby prywatne i rozpoczęły jego remont[4]. Dzień otwarty pałacu i ogrodu po trwających kilka lat pracach remontowych miał miejsce 13 czerwca 2015 roku. Pałacowy ogród ozdobny w jego postaci z przełomu XIX i XX wieku został odtworzony w oparciu o projekt rewaloryzacji autorstwa specjalisty ds. ogrodów historycznych Łukasza Przybylaka. W 2020 roku ogród pałacowy w Kamieńcu został uhonorowany prestiżowym członkostwem w Europejskim Szlaku Ogrodów Historycznych certyfikowanym szlaku kulturowym Rady Europy.
Przy obiekcie znajdują się współcześnie ruiny dawnej herbaciarni ogrodowej, zabudowania folwarczne pochodzące z początków XIX w. (stajnia i stodoła). W ostatniej fazie prac remontowych obiektu prowadzonych na przestrzeni lat 2016-2020, zabudowania stajni i stodoły zostały zaadaptowane na hotel oraz restaurację. W części dawnego ogrodu użytkowego położonego na wschód od pałacu urządzony został ogród kuchenny ze szklarnią umieszczoną we wnętrzu zabezpieczonych ruin budynku dawnej suszarni i domku ogrodnika (z przełomu XVIII i XIX wieku).
-
Herb baronów von Seherr-Thoss z 1721 -
Herb hrabiów von Seherr-Thoss z 1775 -
Kartusz z herbem Seherr-Thoß -
Kartusz z herbem Seherr-Thoß -
Herb von Seherr-Thoss w Bagnie -
Portal w Kamieńcu
.jpg)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adreßbuch des Schlesischen Grundbesitzes. Nach amtlichen und authentischen Quellen bearbeitet, CERES, landwirtschaftlicher Verlag, Berlin-Groß-Lichterfelde-West und Leipzig 1910. s. 28. [dostęp 2024-07-27].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2012-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Pałac Kamieniec – Hotel. www.palackamieniec.pl. [dostęp 2015-07-15].
- ↑ Przyszły właściciel pałacu w Kamieńcu: Boję się, że go kupimy. www.wroclaw.gazeta.pl. [dostęp 2015-06-02].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów, Kotlina Kłodzka, Rów Górnej Nysy, t. 15, pod red. M. Staffy, Wrocław 1994, s. 189–191.
- Franke, Arne; Schulze, Katrin: Schlösser und Herrenhäuser in der Grafschaft Glatz. Ein Architektur- und Parkreiseführer, (Wilhelm Gottlieb Korn) Würzburg 2009, ISBN 978-3-87057-297-6
- Przybylak, Łukasz: Projekt rewaloryzacji zabytkowego założenia pałacowo-ogrodowego w Kamieńcu, (maszynopis) Warszawa-Kamieniec 2013
- Ćwiklińska, Karolina: Rewitalizacja historycznych ogrodów, Praca licencjacka na kierunku Gospodarka Przestrzenna Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem Prof. dr hab. Jerzego Makowskiego, 2016
.jpg)
.jpg)
