Dwór w Sieniawce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dwór w Sieniawce
Zabytek: nr rej. A/4692/464 z 6.06.1957[1]
Ilustracja
Dwór w Sieniawce
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Sieniawka

Adres

nr 65

Typ budynku

dwór

Ukończenie budowy

1678 r.

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór w Sieniawce”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dwór w Sieniawce”
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa konturowa powiatu dzierżoniowskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór w Sieniawce”
Położenie na mapie gminy Łagiewniki
Mapa konturowa gminy Łagiewniki, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór w Sieniawce”
Ziemia50°46′39,37″N 16°46′41,51″E/50,777603 16,778197

Dwór w Sieniawce – zabytkowy[2] dwór w miejscowości Sieniawka – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Łagiewniki, w dolinie Krzywuli, u stóp Wzgórz Krzyżowych (część Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich)[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Obecny budynek dworu w Sieniawce powstał w 1678 roku, ale prawdopodobnie już wcześniej istniała w tym miejscu obronna siedziba rycerska, o czym świadczy zachowana pozostałość fosy[3]. Budynek był restaurowany w XIX wieku i remontowany na początku XX wieku[3]. Ostatni poważniejszy remont przeprowadzono w 1968 roku, od 1995 roku dwór był wydzierżawiony, a na początku XXI wieku został sprzedany[3]. Obecnie własność prywatna, służy jako dom mieszkalny.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Dwór jest budynkiem piętrowym (kondygnacja parteru częściowo murowana, piętro mur pruski[4]), wzniesionym na planie wydłużonego prostokąta, dwutraktowym, nakrytym wysokim, dwuspadowym, gontowym dachem z lukarnami[3]. W drewnianym portalu znajduje się data budowy, monogram IHS i inicjały fundatora (MRA IPH), powyżej portalu widnieje zegar słoneczny[3]. Wnętrza dworu są dwutraktowe i nie zawierają żadnych cenniejszych elementów architektonicznych[3]. Za dworem rozciąga się niewielki park, po przeciwnej stronie – zespół budynków dawnego folwarku z obszernym dziedzińcem (zabudowa z połowy XIX wieku), oficyną mieszkalną, magazynem, oborą i dwiema stodołami[3]. Gospodarkę dworską przypomina też ciąg pięciu stawów rybnych na potoku na południowy zachód od dworu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 13. [dostęp 2015-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
  2. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  3. a b c d e f g h Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 346–348. ISBN 978-83-89102-63-8.
  4. Sieniawka. Nieszachulcowy dwór. Fakty i mity.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]