Dwór w Sieniawce – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. A/4692/464 z 6.06.1957[1] | |
Dwór w Sieniawce | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | nr 65 |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy | 1678 r. |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego | |
Położenie na mapie gminy Łagiewniki | |
50°46′39,37″N 16°46′41,51″E/50,777603 16,778197 |
Dwór w Sieniawce – zabytkowy[2] dwór w miejscowości Sieniawka – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Łagiewniki, w dolinie Krzywuli, u stóp Wzgórz Krzyżowych (część Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich)[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obecny budynek dworu w Sieniawce powstał w 1678 roku, ale prawdopodobnie już wcześniej istniała w tym miejscu obronna siedziba rycerska, o czym świadczy zachowana pozostałość fosy[3]. Budynek był restaurowany w XIX wieku i remontowany na początku XX wieku[3]. Ostatni poważniejszy remont przeprowadzono w 1968 roku, od 1995 roku dwór był wydzierżawiony, a na początku XXI wieku został sprzedany[3]. Obecnie własność prywatna, służy jako dom mieszkalny.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Dwór jest budynkiem piętrowym (kondygnacja parteru częściowo murowana, piętro mur pruski[4]), wzniesionym na planie wydłużonego prostokąta, dwutraktowym, nakrytym wysokim, dwuspadowym, gontowym dachem z lukarnami[3]. W drewnianym portalu znajduje się data budowy, monogram IHS i inicjały fundatora (MRA IPH), powyżej portalu widnieje zegar słoneczny[3]. Wnętrza dworu są dwutraktowe i nie zawierają żadnych cenniejszych elementów architektonicznych[3]. Za dworem rozciąga się niewielki park, po przeciwnej stronie – zespół budynków dawnego folwarku z obszernym dziedzińcem (zabudowa z połowy XIX wieku), oficyną mieszkalną, magazynem, oborą i dwiema stodołami[3]. Gospodarkę dworską przypomina też ciąg pięciu stawów rybnych na potoku na południowy zachód od dworu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 13. [dostęp 2015-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
- ↑ a b c d e f g h Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 346–348. ISBN 978-83-89102-63-8.
- ↑ Sieniawka. Nieszachulcowy dwór. Fakty i mity.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie, t. 21 N-Ż, pod red. Marka Staffy, Wrocław: „I-Bis”, 2008, ISBN 83-85773-93-1, s. 278