Witostowice – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Dziedziniec zamku w Witostowicach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) | 238[2] |
Strefa numeracyjna | 74 |
Kod pocztowy | 57-210[3] |
Tablice rejestracyjne | DZA |
SIMC | 0856971 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego | |
Położenie na mapie gminy Ziębice | |
50°40′57″N 17°02′23″E/50,682500 17,039722[1] |
Witostowice (niem. Schönjohnsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ziębice, u stóp Wzgórz Strzelińskich.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0856988 | Zakrzów | przysiółek |
Toponimia
[edytuj | edytuj kod]Nazwę miejscowości w zlatynizowanej formie Withostowizi notuje wraz z sąsiednimi wsiami jak np. Raczyce, Skalice oraz Jaworowice spisana po łacinie w latach 1269–1273 Księga henrykowska: "Sed sciendum, quod nunc in ipso territorio Colacsowe consistunt nunc quedam villule, quarum nomina sunt hec: Withostowizi cum suo circuitu, Rascizhci, Scalizci, Iauorowizi"[6][7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wedle Księgi przed 1208 r. obszar ten należał do kmiecia książęcego o imieniu Kołacz, który miał tutaj posiadać swój gródek, a terytorium to nazywano Kołaczowem. W 1222r. Witostowice wchodziły w skład uposażenia klasztoru cystersów z Henrykowa[8]. W 1328r. z rąk zakonników otrzymał wioskę Witzko von Johnsdorf[9].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[10]:
- zespół zamkowy, z XVI-XIX wieku
- zamek wodny, powstał w pierwszej połowie XIV wieku[11], początkowo założenie składało się z budynku mieszkalnego, kaplicy, wieży, budynków gospodarczych otoczonych murem i fosą[12]. Zamek był kilkakrotnie przebudowywany w XVI i XVII w. Powstał wówczas regularny układ zbliżony do kwadratu. W obrębie zamku znajdują się budynki mieszkalne i gospodarcze składające się na trzy skrzydła, otoczone fosą. Z czwartej strony dziedziniec zamyka mur kurtynowy z dwóch stron zakończony kolistymi basztami[12]. Obecnie zamek przeznaczony jest do sprzedaży[13]
- park otoczony murem
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Niebieski: Ząbkowice Śląskie - Bobolice - Cierniowa Kopa - Zameczny Potok - Muszkowicki Las Bukowy - Muszkowice - Henryków - Raczyce - Witostowice - Nowolesie - Nowoleska Kopa - Kalinka - Nowina - Dzierzkowa - Siemisławice - Przeworno – Krzywina – Garnczarek – Skrzyżowanie pod Dębem – Biały Kościół[14]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148935
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1461 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Łowmiański 1967 ↓, s. 35.
- ↑ Księga Henrykowska tom I, par. 36, s.254, 1269–1273.
- ↑ Jerzy Organiściak , Szlak Cysterski na Ziemi Ząbkowickiej, s. 13 (pol.).
- ↑ Super User , Witostowice [online], www.palaceslaska.pl [dostęp 2024-01-08] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 249. [dostęp 2012-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 404
- ↑ a b Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie. Słownik geografii turystycznej Sudetów, (N-Ż) t. 21, pod red. Marka Staffy. Wrocław, I-Bis: 2008, s. 456-460. ISBN 978-83-85773-93-1.
- ↑ Witostowice. Zamek Śląski na wodzie okolice Henrykowa. www.nieruchomosci.ng.pl. [dostęp 2013-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)].
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 22.02.2014
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Łowmiański, Początki Polski, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1967 .