Pałac w Radomierzycach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałac w Radomierzycach

nr rej. A/5392/505 z 24 sierpnia 1959[1]
Pałac w Radomierzycach (2014)
Państwo	Polska
Miejscowość	Radomierzyce
Styl architektoniczny	barok
Kondygnacje	3
Rozpoczęcie budowy	1713
Ukończenie budowy	1728[2]
Ważniejsze przebudowy	1856 1875-1876 1999[3]
Zniszczono	1945
Pierwszy właściciel	Joachim Zygmunt von Ziegler-Klipphausen
Obecny właściciel	Marek Głowacki[2]
Położenie na mapie Polski Pałac w Radomierzycach
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Radomierzycach
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego Pałac w Radomierzycach
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zgorzelec Pałac w Radomierzycach
51°03′35″N 14°58′18″E/51,059722 14,971667
Multimedia w Wikimedia Commons

Barokowy pałac w Radomierzycach – zabytkowy^[4] pałac we wsi Radomierzyce w powiecie zgorzeleckim.

Monumentalny pałac wybudowany w 1728, jeden z najpiękniejszych na Górnych Łużycach.

Budowę pałacu na sztucznej wyspie otoczonej podwójnym pierścieniem rzeki Nysy Łużyckiej rozpoczęto w 1713 roku na polecenie Joachima Zygmunta von Ziegler-Klipphausen, polsko-saskiego szambelana króla Augusta II Mocnego^[5]. Początkowo miał zostać wybudowany tzw. zakład wychowawczy dla panien szlacheckiego pochodzenia^[5]. Projekt w 1710 roku wykonali: Johann Friedrich Karcher i Matthäus Daniel Pöppelmann^[5]. Budowa zakończyła się w 1722 roku a wykańczanie i dekoracja wnętrz trwała do 1730 roku^[5]. Dzięki zakwaterowaniu króla Fryderyka Wielkiego w 1745 roku pałac zyskał sławę „Najpiękniejszego Pałacu Łużyc”^[6].

Rezydencja była remontowana w 1856 roku oraz w latach 1875-1876^[5]. W 1945 roku pałac został zdewastowany i rozgrabiony^[5]. Następnie trafił w ręce Skarbu Państwa. Z biegiem lat był jednak zaniedbywany^[5]. Obecnie budowla jest własnością firmy Gerda i znajduje się w remoncie. Właściciel, Marek Głowacki zamierzał otworzyć tutaj hotel i centrum konferencyjne, ale zmarł w 2003 roku^[7].

Barokowy pałac zbudowano w kształcie zbliżonym do litery "H", z krótszymi skrzydłami bocznymi od strony południowej^[5]. W nich umieszczono m.in. dwubiegowe klatki schodowe^[5]. Na osi głównego holu w południowym ryzalicie znajduje się reprezentacyjna, trzybiegowa klatka schodowa^[5]. Obszerny hol podtrzymywały cztery filary, a w bocznych niszach umieszczono figury Pax, Concordii, Modestii i Constanti^[5]. Na pierwszym piętrze powstała okazała sala balowa zwana "Białą Salą", zajmująca dwie kondygnacje^[5]. Ściany ozdobiono pilastrami na wysokich cokołach^[5]. Dawniej znajdowały się w niej dwa kominki a na suficie bogato zdobiony plafon. Obok Sali Białej mieściły się reprezentacyjne apartamenty dla gości^[5].

W skrzydle wschodnim powstała jadalnia oraz pokoje głównej przełożonej^[5]. Ściany pokrywały bogate zdobienia sztukatorskie^[5]. W czasie budowy pałacu po stronie wschodniej i zachodniej założono park i ogród^[5]. Otoczono je murem oporowym w formie bastionu w narożnikach południowo-wschodnim oraz południowo-zachodnim^[5]. Po bokach pałacu zbudowano dwa pawilony m.in. dla gości, a w narożnikach północno-wschodnim i północno-zachodnim dwie piętrowe oficyny^[5].

Na teren pałacu prowadzą przez fosę dwa kamienne mosty^[8] z bramą zawierającą herb Joachima Zygmunta von Ziegler-Klipphausen^[9]. Jego herb znajduje się również we frontonie wieńczącym ryzalit^[10].

• 
  Herb Ziegler und Klipphausen

• Mauzoleum w Radomierzycach

• Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
• Marek Gaworski: Najpiękniejsze zamki, pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego. Strzelce Opolskie: Matiang, 2012, s. 203. ISBN 978-83-932293-6-9.

• Informacja turystyczna - Radomierzyce
• - pałac. slaskiezamki.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-12)].
• Damski pałac w Radomierzycach
• Pałac w Radomierzycach